Tip:
Highlight text to annotate it
X
Esperanto á sér litríka hreyfingu.
Esperanto hefur ávallt verið háð þeim sem það tala og styðja.
Fyrir þeirra tilverknað varð til hreyfing,
sem hefur frá því að málið varð til, barist fyrir tungumálalýðræði meðal þjóðanna.
Nauðsynlegt fyrir viðgang og árangur esperanto
er hin svokallaða “innri hugmynd esperanto”,
sem Zamenhof, frumkvöðull málsins, lýsti svo:
"Að fjarlægja múrana milli þjóðanna á hlutlausum tungumálagrunni
og menn venjast við að sjá í sérhverjum nærstöddum
aðeins mann og bróður."
Án þessarar “innri hugmyndar” hefði esperanto naumast höfðað til milljóna manna
með löngun í tengsl yfir landamæri og frið milli þjóðanna.
Það er fyrst og fremst þannig alþjóðahyggjandi fólk sem skapaði og er enn að skapa esperanto-hreyfinguna.
Í esperantohreyfingunni eru nokkur þekkt tákn:
“græna stjarnan”
Hið svonefnda "hátíðamerki"
Fáninn
og
Esperantosöngurinn
Innan esperanto-hreyfingarinnar eru nú mörg félög,
sem starfa fyrir eða á esperanto:
UEA – Alþjóðasamband esperantista (Universala Esperanto-Asocio)
er stærsta alþjóðlega samband þeirra sem tala esperanto
og hefur félaga í 117 löndum.
Ungliðahreyfingin, TEJO – Alþjóðasamband ungra esperantista (Tutmonda Esperantista Junulara Organizo)
er hreyfing ungra esperantista.
Bæði samböndin halda árleg þing einhvers staðar í heiminum,
alltaf á nýjum stað, og eru sótt af fólki úr aðskiljanlegum löndum.
Það eru esperanto-hreyfingar í um 70 löndum
og fyrir margvíslegar starfsgreinar, skoðanir og áhugamál
eru til mörg fagfélög esperantista,
eins og t.d.: Esperanto@Interreto,
sem telur um 15.000 meðlimi og einbeitir sér að internet-verkefnum.
Aðrar mikilvægar stofnanir eru:
Esperantoakademían
Alþjóðasamband kennara meðal esperantista
Evrópska esperantosambandið
Alþjóðlega vísindaakademían
Einnig eru til fyrirtæki, fyrst og fremst tengd bókaútgáfu og ferðamennsku.
Hreyfingin í kringum “Alþjóðamálið”
er opin fyrir hinum aðskiljanlegustu hugmyndum og óskum.
Vitanlega þarf enginn að vera meðlimur í félagi, nema hann óski þess.
Margir esperantistar njóta einfaldlega málsins
og eru í sambandi við vini í mörgum löndum,
án þess að vera virkir í esperanto-hreyfingunni.
Aðrir starfa af krafti að því að styrkja hreyfinguna.
Allir sem læra esperanto ákveða sjálfir hvernig þeir nota það.
Þannig að allir geti upplifað algert frelsi
í hinu alþjóðlega samfélagi “alþjóðamálsin