Tip:
Highlight text to annotate it
X
Stattu svo beinn.
Haltu utan um bróður þinn.
BEKKJARFÉLAGlÐ
Stillið ykkur, strákar.
Lyftið fánunum!
HEFÐ
Góðir gestir. Drengir.
Ljós þekkingarinnar.
Fyrir einni öld, árið 1859
sat 41 drengur hér í salnum
og svaraði því sem ávallt
er spurt um í upphafi annar.
Hverjir eru hornsteinarnir
fjórir?
Hefð. Heiður.
Agi. Yfirburðir.
Á fyrsta ári Welton-skólans
útskrifuðust fimm stúdentar.
Í fyrra voru þeir 51.
Yfir 75% þeirra fóru
í framhaldsnám.
Þann árangur má þakka áhuga
á því sem hér er kennt.
Þess vegna sendið þið
foreldrar okkur syni ykkar.
Þess vegna er þetta besti
miðskóli Bandaríkjanna.
Portius móðurmálskennari lét
af störfum á síðustu önn.
Í hans stað kemur John Keating
sem útskrifaðist héðan
en hefur í nokkur ár kennt við
Chester-skólann í Lundúnum.
Hátíðleg athöfn að venju.
Todd er yngri sonur okkar.
Þú fetar í stór spor. Bróðir
þinn var afburðanemandi.
Indæl athöfn.
- Það gleður mig.
Við væntum mikils af þér
í ár, Neil. - Ég þakka.
Hann bregst ekki þeim vonum.
- Ég geri mitt besta.
Svona, drengur minn.
Ekki gráta núna.
Við erum herbergisfélagar.
Ég heiti Neil Perry.
Todd Anderson hér.
Af hverju hættirðu
í Balincrest-skólanum?
Bróðir minn var hér.
- Ertu sá Anderson?
Þetta er við nefkvefinu.
Ef hann getur ekki kyngt
á hann að taka þessar.
Ef hann á erfitt með að anda
fær hann þessar. - Gott.
Mundirðu eftir gufutækinu?
- Það er inni hjá mér.
Er leshópur í kvöld?
- Vitaskuld.
Allt er óbreytt.
Þú fékkst víst þann nýja.
Mér sýnist hann dauflegur.
Láttu Cameron ekki angra þig.
Hann talar of mikið.
Þú fórst víst í sumarskóla.
- Í efnafræði.
Pabbi vildi að ég fengi
forskot.
Hvernig var sumarið hjá þér?
- Dýrlegt.
Meeks... dyr... loka.
Herrar mínir. Hverjir eru
hornsteinarnir fjórir?
Afskræming. Hryllingur.
Hnignun. Saurgun.
Meeks var dúx í latínu.
Ég féll ekki í móðurmáli.
Ef þið viljið er leshópurinn
hér kominn.
Cameron vill vera með.
Er það í lagi?
Sérgrein hans er smjaður.
- Hann er herbergisfélagi þinn.
Það er ekki mér að kenna!
Ég heiti Stephen Meeks.
- Þetta er Todd Anderson.
Charlie Dalton.
Knox Overstreet.
Jeffrey Anderson
var bróðir Todds.
Skóladúxinn sem fékk
þjóðarverðlaunin.
Velkominn til Víton.
Þetta er erfitt nema fyrir
snillinga eins og Meeks.
Hann skjallar mig svo ég
hjálpa honum með latínuna.
Móðurmál og hornafræði líka.
Það er opið.
Pabbi? Ég hélt að þú
værir farinn.
Sitjið bara kyrrir.
Ég talaði við Nolan. Þú hefur
of margt í takinu þessa önn.
Þú skalt sleppa árbókinni.
- Ég er aðstoðarritstjóri.
Því miður.
- Það er ranglátt.
Hafið okkur afsakaða.
Mótmæltu mér aldrei
svo aðrir heyri.
Þegar þú hefur lokið læknanámi
máttu haga þér að vild.
Þangað til hlýðirðu mér.
- Já, herra. Fyrirgefðu.
Þetta skiptir móður þína
svo miklu.
Ég tek alltaf
of mikið að mér.
Gott og vel. Láttu okkur vita
ef þig vantar eitthvað.
Af hverju máttu ekki gera
það sem þig langar til?
Láttu hann heyra það.
Hann getur varla versnað.
Látið þið foreldra ykkar heyra
það, tilvonandi lögmaður
og bankastjóri? - Ég er ekki
hrifnari af þessu en þú.
Segið mér ekki hvernig ég á
að tala við föður minn.
Þið eruð eins staddir.
- Hvað gerirðu þá?
Það sem ég verð að gera,
hætti við árbókina.
Kærðu þig kollóttan.
Þetta eru bara bjálfar
sem vilja sleikja sig upp
við Nolan. - Mér er sama.
Við lesum latínu inni hjá mér
klukkan átta.
Þú mátt vera með, Todd.
- Komdu bara.
Hægið á ykkur, drengir.
Rólega nú, þú skelfilegi
skari skólastráka.
Veljið þrjár tilraunir
af listanum
og gerið grein fyrir þeim
á fimm vikna fresti.
Fyrstu 20 spurningum í fyrsta
kafla skal svara á morgun.
Endurtö***...
Það þarf að læra hornafræðina
mjög nákvæmlega.
Sá sem ekki skilar heimavinnu
missir punkt í lokaeinkunn.
Ég hvet ykkur til að láta
ekki reyna á slíkt hjá mér.
Komið með mér.
Ó, foringi, minn foringi.
Hver veit hvaðan það er?
Veit nokkur það?
Veit það enginn? Það er úr
ljóði eftir Walt Whitman
um Abraham Lincoln.
Þið megið kalla mig Keating
eða ef þið þorið
Ó, foringja, minn foringja.
Ég vil útrýma sögusögnum svo
þær verði ekki staðreyndir.
Já, ég var líka í Víton
og lifði það af.
Nei, ég var ekki sá andlegi
risi sem þið sjáið nú.
Ég var andlegt jafngildi
45 kílóa veimiltítu.
Á ströndinni var ljóðum Byrons
sparkað framan í mig.
Pitts. Óheppilegt nafn.
Hvar ertu?
Viltu fletta upp á síðu 542
og lesa fyrstu ljóðlínuna.
Þeir óspjölluðu skulu
nýta tímann? - Einmitt.
Er það ekki viðeigandi?
Rósinar lestu meðan mátt.
Mikinn tíminn flýgur.
Blóm í dag sér dillar kátt
en dáið að morgni hnígur.
Þakka þér fyrir.
Rósirnar lestu meðan mátt
er á latínu carpe diem.
Hver veit hvað það þýðir?
Það þýðir gríptu daginn.
- Prýðilegt... - Meeks.
Annað óvenjulegt nafn.
Grípið daginn.
Af hverju segir
höfundurinn þetta?
Hann er að flýta sér. - Nei.
Takk fyrir þátttökuna samt.
Af því við erum ormafæða,
piltar. Hver og einn okkar
hættir dag einn að anda,
kólnar og deyr.
Komið hér og sjáið andlitin
úr fortíðinni.
Þið hafið oft gengið fram hjá
þeim en aldrei horft í þau.
Þeir eru líkir ykkur.
Þeir hafa eins hár
og eru fullir af hormónum,
rétt eins og þið.
Þeir álíta sig ævarandi eins
og ykkur finnst þið vera.
Þeim er allt fært. Þeir
ætluðu að vinna stórvirki.
Augun eru full af vonum
eins og augu ykkar.
Biðu þeir of lengi með að gera
það sem þá langaði til?
Þessir drengir eru núna
dánir og grafnir.
Ef þið hlustið vel heyrið þið
þá hvísla. Leggið eyrun við.
Hlustið.
Heyrið þið?
Carpe...
Carpe...
Carpe diem.
Grípið daginn, drengir.
Gerið sem mest úr lífinu.
Þetta var furðulegt.
- En nýstárlegt.
Dularfullt, fannst mér.
- Tö*** við próf í þessu?
Skilurðu ekki neitt?
Drífið ykkur hingað.
Þú líka, Dalton.
Hverjir verða með
í leshópi í kvöld? - Ég.
Ég kemst ekki. Ég fer í mat
til Danburry-fólksins.
Hvaða fólk er það?
- Þau hafa áhrif hér
og eru vinafólk pabba,
líklega á níræðisaldri.
Allt er betra
en Víton-kássa.
Kemurðu í kvöld? - Nei,
ég þarf að lesa sögu.
Hafðu þína hentisemi.
GRÍPTU D AGINN!
Ertu tilbúinn, Overstreet?
Ég er það, herra.
Viltu fara til dyra, Chet?
- Ég skal fara.
Get ég liðsinnt þér?
- Komdu sæl.
Ég heiti Knox Overstreet.
Þetta er dr. Hager.
Er þetta ekki hjá
Danburry-fólkinu?
Ætlið þið að hitta Chet?
- Ert þú frú Danburry?
Takk, Chris. Ég er frú
Danburry. Þú ert víst Knox.
Þú sækir hann klukkan níu.
Komdu inn fyrir.
Sæll. Ég er Joe Danburry.
- Gaman að kynnast þér.
Hann er nauðalíkur pabba
sínum. Hvernig líður honum?
Hann rak mál fyrir GM nýlega.
- Ég veit hvert þú stefnir.
Þér kippir í kynið.
Settu x og y í staðinn
fyrir tölurnar. - Auðvitað.
Hver er þá vandinn?
Hvernig var matarboðið?
- Ha?
Hvernig var matarboðið?
- Hræðilegt. Ömurlegt.
Hvað gerðist?
Í kvöld sá ég fegurstu stúlku
sem ég hef augum litið.
Ertu galinn?
Hvað er að því?
Hún er nánast trúlofuð...
Chet Danburry.
Hann gæti gleypt fótbolta.
- Það er leitt.
Verra. Að falleg stúlka
skuli hrífast af bjálfa.
Þær sætu eru alltaf þannig.
- Gleymdu henni. Opnaðu bókina
og reyndu að leysa dæmi.
- Ég get ekki gleymt henni.
Og enn síður get ég hugsað
um hornafræði núna.
Við náum sambandi!
Þið hafið fimm mínútur
til að ganga frá.
Sástu hana bera?
- Bráðfyndið.
Getur verið að þú sitjir
með útvarp?
Nei, það er eðlisfræði-
verkefni. - Ratsjá.
Flettið upp á síðu 21
í innganginum.
Perry, viltu lesa fyrstu
málsgrein sem nefnist:
Að skilja ljóð.
Að skilja ljóð, eftir
dr. Evans Pritchard.
Til að skilja ljóð þarf að
kunna bragfræði til hlítar,
svo og líkingamálið. Síðan
spyr maður að tvennu:
Hvernig er efni ljóðsins
byggt upp?
Hversu mikilvægt er efnið?
Fyrri spurningin er
um uppbyggingu efnisins,
sú síðari um mikilvægið.
Þegar þeim er svarað
má meta gildi ljóðsins.
Sé uppbygging ljóðs
merkt á lárétt graf
og mikilvægið á lóðrétt
er stærð flatarins gildið.
Sonnetta eftir Byron yrði
hár og fremur mjór flötur
en Shakespeare-sonnetta
væri stór á báða vegu
og þar með sæist að hún
væri mikið skáldverk.
Beitið þessari aðferð
meðan þið notið bókina.
Þegar þið þjálfist við matið
eykst ánægja ykkar
jafnframt skilningi
á ljóðlist.
Saurgun.
Það er álit mitt á þessum
skrifum Evans Pritchard.
Við erum ekki í pípulögnum.
Við fjöllum um ljóð.
Þetta er ekki kosning
vinsældalista.
Ég er hrifinn af Byron
og gef honum 42 stig
en ég get ekki dansað
eftir ljóðum hans.
Rífið síðuna úr.
Rífið síðuna úr bókinni.
Þið heyrðuð.
Rífið hana úr.
Gerið það núna.
Rífið hana úr.
Takk, Dalton.
Ekki bara þessa síðu
heldur allan innganginn.
Ég vil að hann hverfi.
Skiljið ekkert eftir.
Rífið og tætið. Hverf á braut,
Evans Pritchard, dr. Phil.
Rífið og tætið! Ég vil heyra
Pritchard rifinn niður!
Gerum í þetta gatarifur
og setjum það á rúllu.
Þetta er ekki Biblían.
Þið farið ekki í neðra.
Hafið sárið hreint
og skiljið ekkert eftir.
Við ættum ekki að eyðilegja
bækur. - Rífðu, rífðu.
Hvað í ósköpunum gengur á?
Ég heyri ykkur ekki rífa.
Fyrirgefðu. Ég vissi ekki
að þú værir hér. - Ég er hér.
Vissulega.
Afsakið mig.
Haldið áfram að rífa, piltar.
Þetta er orrusta, stríð.
Þeir föllnu gætu verið
hugir ykkar og sálir.
Herir lærðra sækja fram
og mæla upp ljóð.
Við líðum ekki lengur að
Pritchard vaði hér uppi.
Þið eigið að læra að hugsa
sjálfstætt á ný.
Þið lærið að njóta
orðanna og málsins.
Hvað sem hver segir geta orð
og hugmyndir breytt heiminum.
Pitts heldur að ljóð 19. aldar
eigi ekkert erindi við þá
sem ætla í verslunarskóla
eða læknaskóla. Það má vera.
Hopkins er sammála um að við
ættum að læra Pritchard
og leggja metnaðinn í annað.
Ég get sagt ykkur leyndarmál.
Komið hérna. Komið!
Við yrkjum ekki og lesum ljóð
af því það er huggulegt.
Við yrkjum og lesum af því
við tilheyrum mannkyninu.
Mannkynið býr yfir
miklum ástríðum.
Læknisfræði, lögfræði og verk-
fræði eru göfugar greinar
og nauðsynlegar mannlífinu...
en ljóðlist, fegurð og ást
er það sem við lifum fyrir.
Ég vitna í Whitman:
Ó, líf mitt, fullt af
síendurteknum spurningum.
Af endalausum röðum
hinna trúlausu.
Af borgum sem byggðar eru
hinum heimsku.
Hvað er gott meðal þessa,
líf mitt?
Svar: Að þú ert þar...
að líf er og tilvera.
Að leikurinn heldur áfram
og þú leggur þitt af mörkum.
Að leikurinn heldur áfram
og þú leggur þitt af mörkum.
Hvað skylduð þið
leggja af mörkum?
Megi Guð gera okkur þakkláta
fyrir matinn. Amen.
Kennslustundin hjá þér í dag
var athyglisverð.
Mér þykir leitt ef ég
hneykslaði þig.
Engar afsakanir. Þetta var
heillandi... en misráðið.
Heldurðu það? - Þú tekur áhættu
með því að hvetja þá
til að ástunda listir. Þegar
þeir sjá að þeir eru ekki
Rembrandt eða Shakespeare
fyrirlíta þeir þig.
Ég átti ekki við snillinga
heldur frjálsa hugsuði.
17 ára hugsuðir? - Ég taldi
þig ekki efahyggjumann.
Ég er það ekki.
Ég er raunsæismaður.
Sá sem er laus við draumóra
er hamingjusamur.
Aðeins í draumum
frelsi finna menn.
Þannig var það alltaf
og þannig er það enn.
Tennyson?
- Nei, Keating.
Ég fann útskriftar-
árbókina hans.
Hann var fyrirliði
ruðningsliðsins.
Ritstjóri árbókarinnar
og stefndi á Cambridge.
Læramaður og meðlimur
skáldafélagsins.
Líklegastur til alls.
- Læramaður.
Herra K. Hefur verið mesti
uppreisnarseggur.
Hvað var skáldafélagið?
- Ég veit það ekki.
Er mynd með?
- Það er ekki nefnt frekar.
Ég vil tala við þennan pilt
eftir matinn.
Ó, foringi, minn foringi.
Við vorum að skoða
gömlu árbókina þína.
Þetta er ekki ég.
Hvað er skáldafélagið?
Ég efast um að núverandi
stjórn hér væri hlynnt því.
Af hverju?
Hvað var það?
Getið þið þagað yfir
leyndarmáli?
Skáldafélagið helgaði sig því
að mergsjúga lífið.
Með þeirri líkingu Thoreaus
hófust fundir okkar.
Við hittumst í indíánahellinum
og lásum Thoreau, Whitman,
Shelley og öll stórskáldin.
Jafnvel okkar eigin ljóð.
Í hita leiksins leyfðum við
ljóðunum að töfra okkur.
Sátu strákarnir bara og lásu
ljóð? - Ekki barastrákar.
Við vorum draumóramenn,
ekki grískt bræðrafélag.
Við lásum ekki bara ljóðin,
við létum þau drjúpa
af tungunni eins og hunang.
Sálir lyftust á flug,
konur féllu í ómegin
og guðir voru skapaðir.
Það mætti eyða kvöldi
á verri hátt.
Þakka þér fyrir þessa ferð
um gleymdar slóðir.
Brenndu þetta, einkum
myndina af mér.
Skáldafélagið.
Gerum það í kvöld.
Verða allir með?
Hvar er þessi hellir?
- Handan við ána.
Ég veit um hann.
Það er óraleið.
Mér mundi leiðast.
- Slepptu því þá.
Veistu hvað við fengjum mörg
refsistig? - Komdu þá ekki.
Við förum varlega. Við megum
ekki við því að nást.
Satt segirðu, Sherlock.
- Flýtið ykkur, strákar.
Gott og vel. Hverjir koma?
- Hager fylgist með.
Gleymdu honum. Hverjir koma?
- Ég kem.
Ég vara ykkur við! Áfram!
- Ég líka.
Ég veit ekki.
- Þú kemur, Pitts.
Hann þarf að læra.
- Þú hjálpar honum.
Er þetta miðnæturleshópur?
- Þú kemur. Þú líka?
Ég reyni allt einu sinni.
- Nema kynlíf.
Ég verð bara með ef við
förum varlega.
Hvað um þig, Knox?
- Ég veit það ekki.
Gerðu það. Ég skal hjálpa þér
að ná í Chris. - Hvernig?
Konur féllu í ómegin...
- Af hverju?
Segðu mér af hverju
þær féllu í ómegin.
Förum með ánni að fossinum.
- Þetta er hættulegt.
Vertu þá heima. - Hættið
að masa og setjist.
Kemurðu í kvöld?
- Nei.
Þú heyrðir hvað Keating sagði.
Ertu ekki forvitinn?
Jú, en...
- En hvað?
Hann sagði að allir
skiptust á um að lesa.
Ég vil ekki lesa upphátt.
- Ertu smeykur við það?
Nei, ég... vil það bara ekki.
Þá hlustarðu bara.
Þannig er það ekki. - Gleymum
því. Þeir samþykkja það.
Ætlarðu að spyrja þá?
Ég kem að vörmu spori.
Haldið ykkur saman.
Þú verður með.
Hættið þessum hávaða!
KVEÐSKAPUR FIMM ALD A
J. Keating. Til lestrar
á fundum skáldafélagsins.
Ég er framliðið skáld.
- Hingað, strákar.
Alveg ertu drepfyndinn.
Reykurinn á að fara
upp um gatið.
Látum eldinn eiga sig.
Byrjum þá, félagar.
Hér með endurvek ég
skáldafélagið.
Fundina sitja ég og aðrir
sem hér eru nú.
Todd Anderson vill ekki lesa
svo hann skrifar fundargerð.
Fundurinn hefst með
tilvitnun í Thoreau.
Ég lagðist út til að lifa
af ákefð og mergsjúga lífið.
Ég styð það.
Til að uppræta allt
sem var ekki líf.
Þegar ég dæi vildi ég ekki
sjá að ég hefði ekki lifað.
Keating hefur merkt við
fleiri síður. - Tö*** hlé.
Grafið í vasana og leggið
allt fram. - Í moldina?
Notaðu úlpuna þína sem teppi.
- Notum úlpuna.
Komið með allt. Þið rænið
alltaf sígarettunum mínum.
Rúsínur? - Bíddu. Hver
gefur hálfan brauðsnúð?
Ég tek hinn helminginn.
Á ég að skila honum?
Það var um kvöld.
Úti var myrkur og rigning.
Gömul kona sat við borð
og raðaði stykkjaþraut.
Smám saman sá hún sér til
furðu að myndin sem birtist
var af stofunni hennar
og konan var hún sjálf.
Skjálfhent kom hún fjórum
síðustu stykkjunum fyrir
og starði með hryllingi framan
í brjálæðing á glugganum.
Það síðasta sem gamla konan
heyrði um ævina
var brothljóð í gleri.
Þetta er dagsönn saga.
Ég kann aðra enn betri.
Ung hjón óku gegnum skóginn
og bíllinn varð bensínlaus...
- Er það sú um höndina?
Ég er hrifinn af henni.
- Ég sagði þér hana.
Nei, ég heyrði hana
í sjötta bekk.
Í gamla daga við götu eina
bjó gamlinginn Villi Páls.
Hann átti sér frú
og það harmaði nú,
hún var upphaf ófriðarbáls.
Það skeði um dag
að skapaðist lag
og skar hann frúna á háls.
Viljið þið heyra alvöruljóð?
- Kanntu ljóð utan að?
Það er eftir Charlie Dalton.
- Farðu á sviðið.
Þetta er sögulegt.
Hvar fékkstu þetta?
Kenna mér ást?
Þú stígur ei vitið í.
Ég sérfróður er í því.
Ástarguðinn...
Ef til sá náungi er
gæti lært ást af mér.
Samdir þú þetta?
Abraham Cowley.
- Hver er næstur?
Alfred Lord Tennyson.
Komið, vinir. Ei er of seint
að leita að nýjum heimi.
Ég hef í hyggju að sigla
lengra en sólarlagið.
Þótt við séum ei lengur
sterkir sem forðum
er við bifuðum himni og jörð
erum við það sem við erum, :
Sameinað hetjuafl sem tími
og forlög hafa lamað
en viljastykurinn er samur
til að leita og finna...
og gefast aldrei upp.
Fékk ég trúna þá
og mikla sýn ég sá.
Engan veginn gat ég
snúið henni frá.
Þar sá ég snákinn
snarast myrka slóð,
sneiða gegnum grasið
eins og logaflóð.
Þá sá ég snákinn...
Enginn er mjög þreyttur.
Hann er bara uppgefinn.
Ekki segja mjög hryggur,
Knox, aulinn þinn.
Niðurbrotinn?
- Einmitt. Það er hann.
Í hvaða tilgangi var
tungumálið þróað?
Anderson, ertu maður
eða fruma?
Til tjáskipta?
- Nei! Til að heilla konur.
Í dag fjöllum við um
William Shakespeare.
Mörgum ykkar finnst það víst
eins og fara til tannlæknis.
Gerum ráð fyrir að hann
sé merkilegur höfundur.
Margir ykkar hafa séð
Shakespeare túlkaðan svona:
Ó, Títus, kom nær
með vin þinn.
Ef þið hafið séð
Marlon Brando vitið þið
að Shakespeare getur
verið öðruvísi.
Vinir, Rómverjar, landar...
Ljáið mér eyru.
Ímyndið ykkur John Wayne
sem Macbeth.
Er þetta rýtingur sem ég sé?
Hund, herra minn?
Ekki strax.
Hundur er ágætur öðru hvoru.
Hann nægir í þrírétta máltíð.
Fyrst eru Rakkarúllur,
þá Snatasnúðar í aðalrétt
og Púðlubúðingur í ábæti.
Það má stanga úr tönnunum
með litlu loppunni.
Af hverju stend ég hér?
Svo þér finnist þú stærri.
- Nei. Takk samt.
Ég stend á borðinu til að
minna á að við þurfum stöðugt
að horfa á hlutina frá
ólí*** sjónarhornum.
Heimurinn er öðruvísi séður
héðan. Trúið þið því ekki?
Komið þá og sjáið sjálfir.
Þegar maður heldur sig
gjörþekkja eitthvað
verður maður að líta öðruvísi
á það, jafnvel þótt slíkt
sýnist kjánalegt eða rangt.
Maður verður að reyna.
Þegar þið lesið, hugsið þá
ekki bara um álit höfundarins.
Hugsið um álit ykkar.
Leitið að ykkar eigin rödd.
Því lengur sem þið dragið það,
því síður finnið þið hana.
Thoreau sagði: Flestir lifa
í þögulli örvæntingu.
Látið það ekki henda ykkur.
Slítið ykkur lausa.
Anið ekki fram af brúninni
eins og læmingjar.
Lítið í kringum ykkur.
Gott hjá þér, Priske.
Áræðið að brjótast út
og finna ný sjónarmið.
Auk ritgerðanna vil ég
að þið yrkið ljóð.
Einmitt. Þið lesið þau
upphátt á mánudaginn.
Gangi ykkur vel.
Ég veit ósköp vel að þú
ert dauðhræddur við þetta.
Beitið öllum kröftum
í þriðja áratogi.
Það er komið!
Útvarpstöðin
Frjáls Bandaríki.
Okkur dreymir um nýjan dag
áður en hann kemur...
Ég veit hvað ég vil gera.
Það er innra með mér.
Jónsmessunæturdraumur?
Hvað er þetta?
Það er leikverk.
- Ég veit það.
Hvað kemur það þér við?
Það verður sett upp í Henley-
skólanum. Allir mega reyna.
Ég ætla að leika!
Ég ætla að verða leikari.
Mig hefur langað að reyna
síðan ég man eftir mér. Ég
reyndi að komast að í sumar
en pabbi bannaði mér það.
Í fyrsta sinn á ævinni
veit ég hvað mig langar
að gera og ég geri það
hvað sem pabbi segir!
Carpe diem!
Hvernig verðurðu leikari
ef pabbi þinn bannar það?
Fyrst fæ ég hlutverkið,
svo hugsa ég um hitt.
Kálar hann þér ekki
ef hann kemst að því?
Hann þarf ekki að vita
neitt um það.
Það er útilokað.
- Ekkert er útilokað.
Hringdu til hans.
Kannski leyfir hann það.
Það er út í hött.
Ef ég spyr ekki óhlýðnast
ég engu. - Ef hann segði...?
Hvern styðurðu eiginlega?
Ég hef ekki hlutverkið.
Má ég njóta tilhugsunarinnar?
Kemurðu á fundinn?
- Kannski.
Ekkert sem Keating segir
skiptir þig neinu.
Hvað meinarðu? - Það á að vera
æsandi að vera í félaginu.
Þú ert álíka uppnæmur og
rotþró. - Á ég að hætta?
Nei, en ég vil líka
að þú gerir eitthvað.
Ég met umhyggju þína, en...
Ég er ekki eins og þú.
Fólk hlustar þegar þú talar.
Ég er ekki þannig.
Gætirðu ekki orðið þannig?
- Ég veit það ekki.
Þú getur ekki breytt því
svo skiptu þér ekki af.
Ég sé um mig sjálfur.
Er það í lagi?
Nei.
Hvað meinarðu?
Nei.
Fáðu mér þetta!
Það er ljóð!
Walt Whitman eltir mig!
Hvað eruð þið að gera?
Ég er að reyna að læra.
Engan barnaskap.
Skilaðu bókinni!
Allir upp í rútuna!
Áhugamenn halda því fram að
ein íþrótt sé annarri fremri.
Ég álít íþróttir færi annarra
til að knýja okkur áfram.
Fáið ykkur blað og farið
í einfalda röð.
Meeks, nú muntu jörðina erfa.
Pitts, upphefðu nafn þitt.
Láttu alla fá eitt blað.
Þú veist hvað gera skal.
Að berjast við ofurefli
og mæta óvini óragur.
Það var ragmennska í þessu.
Segðu það óragur.
Að berjast við ofurefli
og mæta óvini óragur.
Áfram!
Næsti!
Að kanna heiminn og stefna
á allar hafnir. - Næsti. Hærra!
Að stjórna lífinu og verða
ekki þræll.
Að stíga á gálgann og mæta
byssukjöftum af æðruleysi.
Hlustaðu á tónlistina.
- Að dansa, klappa, fagna,
kalla, hoppa og velta...
áfram. - Næsti.
Að lifa lífinu eins og
óði nýrrar gleði.
Láttu það fylla huga þinn.
- Að verða sannur Guð!
Ég fékk hluytverkið!
Ég á að leika Bokka!
Það er aðalhlutverkið.
Ég fékk það. - Gott hjá þér.
Hvernig ætlarðu að fara
að þessu?
Ég þarf skriflegt leyfi
frá pabba og Nolan.
Þú ætlar þó ekki að skrifa
það? - Vissulega.
Þú ert geggjaður.
Ég skrifa þér vegna sonar míns
Neils Perry...
Þetta er frábært!
Til Chris.
Ég sé elsku í brosi hennar.
Birta ljómar úr augunum.
Lífið er fullkomið.
Hamingjan er mín...
Bara af því ég veit
að hún er til.
Fyrirgefðu, foringi.
Þetta er kjánalegt.
Alls ekki. Það snerti
meginstefið, ástina.
Hún er meginstef ljóða
og lífsins sjálfs.
Þú fórst að hlæja.
Þú ert næstur.
Ég sá köttinn
setja upp höttinn.
Hér er fyrsta ljóð sem mælist
neikvætt á Pritchard-kvarða.
Við hlæjum ekki að þér,
heldur með þér.
Stefin mega vera einföld.
Falleg ljóð eru það oft.
Þau geta verið um kött,
blóm eða rigningu.
Ljóð getur sprottið af öllu
sem tjáir manni eitthvað.
Hafið þau bara ekki
hversdagsleg.
Hver er næstur?
Þú situr þarna og þjáist.
Stattu upp. Við linum
þjáningar þínar.
Ég samdi ekkert ljóð.
Todd finnst allt innra
með sér einskis virði
og lágkúrulegt. Er það rétt?
Það er þinn versti ótti.
Þér skjátlast. Innra með þér
er eitthvað merkilegt.
Ég læt...
villimannslegt...
garg... mitt hljóma...
yfir heimsbyggðina.
Walt frændi enn á ferð.
Ef þið vitið það ekki er garg
hátt óp eða öskur.
Láttu okkur heyra hvernig
villimannslegt garg er.
Þú getur ekki gargað sitjandi.
Upp með þig.
Settu þig í gargstöðu.
- Garg?
Ekki bara garg.
Villimannslegt garg.
Hærra!
Þetta var músartíst.
Gargaðu eins og maður!
Það leynist í þér villimaður.
Þú sleppur ekki svona vel.
Sjáðu Walt þarna.
Á hvað minnir hann þig?
Ekki hugsa. Svaraðu bara.
- Brjálæðing.
Hvernig brjálæðing? Svaraðu.
- Geggjaðan brjálæðing.
Þú getur betur.
Beittu hugmyndafluginu.
Segðu það fyrsta
sem þér dettur í hug.
Sveittan, tannberan
brjálæðing.
Það leynist þá skáld í þér!
Lokaðu augunum.
Lýstu því sem þú sérð.
- Ég loka augunum.
Mynd hans svífur við hlið mér.
- Tannber brjálæðingur.
Augnaráðið nístir heilann.
- Gott! Hann gerir eitthvað!
Hann grípur um háls mér.
- Fyrirtak.
Hann tautar stöðugt.
Hann tautar sannleikann.
Sannleikurinn er eins og teppi
sem vermir ekki fæturna.
Gleymdu þeim.
Segðu mér frá teppinu.
Maður ýtir og togar en það
er aldrei nógu stórt.
Það hylur aldrei neinn okkar.
Frá því við komum grátandi
þar til við förum deyjandi
hylur það bara andlitið
og við reynum að öskra!
Gleymdu þessu ekki.
Gott hjá þér.
Sogaðu djúpt að þér.
Pabbi safnar pípum.
Hann á þrjátíu.
Safnar hann pípum?
Það er merkilegt.
Vertu með okkur, Knox.
Chris gerir hann dapran.
Hér er mynd af henni.
Hættið þessu og reykið.
Vinir, nemendur, Welton-menn.
- Hvað er þetta?
Þetta er lampi.
- Þetta er hellisguðinn.
Setjum þá fundinn.
Ljóðatugga eftir
Charles Dalton.
Hlæjandi, grátandi,
veltandi, tautandi...
Verð að gera meira,
verð að vera meira.
Í óreiðu æpandi,
um óreiðu dreymandi.
Verð að gera meira,
verð að vera meira.
Hvar lærðirðu að spila svona?
Ég var látinn læra á
klarinett árum saman.
Ég er hrifinn af klarinett.
- Ég þoldi það ekki.
Saxófónninn er hljómmeiri.
Ég afber þetta ekki lengur.
Ég dey án Chris.
Rólegur, Knoxi.
- Það er vandinn.
Ég hef verið rólegur alla ævi.
Nú vil ég gera eitthvað.
Hvert ætlarðu?
- Hvað ætlarðu að gera?
Ég hringi til hennar.
Hún fær skömm á mér,
Danburry-fólkið líka
og foreldrar mínir kála mér!
Fjárinn hirði það.
Carpe diem.
Þótt það verði minn bani.
Sæl. Chris. Þetta er
Knox Overstreet.
Það gleður hana að ég hringi.
Vil ég koma í gleðskap?
Vitaskuld.
Prýðilegt. Ég kem. Á föstu-
dagskvöldið. Við sjáumst.
Trúið þið þessu? Hún ætlaði
að hringja og bjóða mér.
Í gleðskap heima hjá
Chet Danburry.
Hún verður þá varla daman þín.
- Það skiptir engu.
Hvað þá?
Öllu skiptir að hún
hugsaði til mín.
Við höfum bara hist einu sinni
og hún hugsar samt til mín.
Það gerist,
ég finn það á mér.
Hún verður mín.
Carpe...
Einkunnir eru ekki í húfi.
Fáið ykkur bara gönguferð.
Þarna kemur það.
Ei ég veit en er þó sagt
að yrkja ljóð sé ekki slakt.
Vinstri... vinstri...
hægri...
Takk fyrir. Allir byrjuðu
á sínum hraða.
Pitts fór hægt en vissi
að hann kæmist um síðir.
Cameron var ekki viss um
að gera rétt... og þó.
Overstreet var knúinn
af djúpstæðara afli.
Ég lét þá ekki gera þetta
til að verða að athlægi
heldur til að sýna hversu
erfitt er að standa á sínu
frammi fyrir öðrum. Sumir
ykkar vildu ganga öðruvísi
en af hverju klöppuðuð
þið þá eins og hinir?
Við þörfnumst allir viður-
kenningar en líka trúar á
að skoðanir okkar séu
einstakar,
þótt sumum finnist þær
skrýtnar og hæði okkur.
Eins og Frost sagði:
Tvennar slóðir lágu
um skóginn og ég
kaus mér þær ótroðnu.
Það gerði gæfumuninn.
Nú vil ég að þið finnið
ykkar eigin slóðir.
Takið eigin stefnu, verið
kjánalegir eða hvað sem er.
Garðurinn er ykkar.
Þið eruð ekki að sýna.
Þetta er fyrir sjálfa ykkur.
Verðurðu ekki með? - Ég áskil
mé rétt til að ganga ekki.
Takk. Hreint og klárt.
Þú syndir gegn straumnum.
Hvað er á seyði?
- Ekkert.
Ég á afmæli í dag.
- Afmæli?
Til hamingju. Hvað fékkstu?
- Þetta frá foreldrunum.
Það er eins og...
- Það sem ég fékk í fyrra.
Þau hafa haldið að þig vantaði
nýtt. - Þau hugsa ekki.
Mér líkaði það ekki
einu sinni í fyrra.
Ég held að þú vanmetir
gildi þessara gripa.
Hver kærir sig um bolta
eða bíl ef hann fær svona?
Ef ég ætti að kaupa svona
tvisvar yrði það þetta.
Það er straumlínulagað.
Maður finnur það.
Það vill fljúga.
Fyrsta ómannaða skrifborðssettið.
Kvíddu engu. Þú færð nýtt
á næsta ári.
... lifa ákaft og mergsjúga
lífið...
Að uppræta allt
sem ekki er líf...
Er það hérna?
- Já, það er hér.
Hér er hellirinn minn.
Gættu að hvar þú stígur.
Sælir, strákar. Þetta
eru Gloria og... - Tina.
Þetta eru nýliðar
í skáldafélaginu.
Það er föstudagskvöld.
Áfram með fundinn.
Ég hef tilkynningu. Í anda
hástemmdra tilrauna hér
afsala ég mér nafninu
Charles Dalton.
Héðan í frá kallast ég
Nuwanda.
Þú komst þá. Gott.
Komstu með dömu?
Ekki? Ginny Dannburry er hér.
Ég þarf að finna Chet.
Allir eru niðri.
Gerðu þig heimakominn.
Ertu bróðir Mutts Sanders?
Líkist hann Mutt?
Ég hef aldrei heyrt
hann nefndan.
En sú kurteisi. Við buðum
honum ekki í glas.
Fáðu þér viskí.
- Ég drekk ekki viskí.
Skál fyrir Mutt.
- Fyrir Mutt.
Hvernig líður honum annars?
- Hvað er Muttie að gera?
Ég þekki hann ekki.
- Skál fyrir Mutt mikla.
Ég þarf að finna Patsy.
- Skilaðu kveðju til Mutts.
Mutt bróðir þinn er ágætur.
Verður fundur eða ekki?
- Ef það verður ekki fundur
viljum við ekki vera með.
- Vera með?
Á ég að bera þig saman
við sumardag?
Þá ertu yndislegri
og enn hlýrri.
Þetta er svo indælt.
- Ég samdi það handa þér.
Ég hef eitt handa þér, Gloria.
Fögur er sem myrkrið svart
og heiðríkja sólskinsdags.
Það fegursta hvort dimmt er
eða bjart.
Þetta er svo fallegt.
- Það er til miklu meira.
Hjálpi mér Guð.
Carpe diem.
Chet.
Það er bróðir Mutts.
Hann er að káfa
á kærustunni þinni.
Hvað í fjandanum
ertu að gera?!
Þetta sýnist slæmt...
Hættu, Chet!
Ertu ómeiddur?
- Láttu hann vera!
Þú meiddir hann!
- Gott.
Fyrirgefðu.
- Það gerir ekkert.
Næst þegar ég sé þig,
deyrðu.
Láttu pelann ganga.
Við Pitts erum að vinna
að hljóðkerfi.
Það ætti ekki að reynast
mjög erfitt.
Ég fer líklega í Yale.
Það er samt óvíst.
Er ekki leiðinlegt að hafa
engar stelpur hérna?
Það tilheyrir félaginu.
Ég skrifaði í skólablaðið
í nafni skáldafélagsins
og krafðist þess að stelpur
fengju aðgang að skólanum
svo við þyrftum ekki
að bjarga okkur sjálfir.
Hvernig gastu það?
- Ég les prófarkirnar.
Ég lét greinina fljóta með.
- Þá er þetta búið.
Enginn veit hverjir við erum.
- Þeir sjá hver skrifaði.
Þeir spyrja hvers konar
félag þetta sé.
Þú áttir ekkert með þetta.
- Ég heiti Nuwanda.
Er þetta leikur eða meinum
við það sem við segjum?
Til hvers erum við að lesa
ljóð hver fyrir annan?
Þú áttir ekki að gera það.
Nú verða vandræði.
Þú þarft ekki að óttast
um örlög þín.
Ef ég verð gómaður segist ég
hafa búið þetta til.
Setjist.
Í skólablaðinu var ósvífin
grein í leyfisleysi.
Fremur en sóa dýrmætum tíma
í að leita sökudólganna...
sem ég finn eflaust, bið ég
þá sem kannast við þetta
að gefa sig fram hér og nú.
Hver sem sá seki er
fær hann þetta eina tækifæri
til að forðast brottrekstur.
Welton-skólinn.
Hann er hér. Andartak.
Það er síminn til þín.
Það er Guð.
Hann segir að stelpur
eigi að vera í skólanum.
Hættu að glotta. Þú ert ekki
sá fyrsti sem reynir
að láta reka sig.
Öðrum hefur mistekist það
og eins fer um þig.
Taktu við refsingunni.
Teldu upphátt.
Eitt...
Tvö...
Þrjú...
Fjögur...
Fimm...
Hvað er skáldafélagið?
Ég vil heyra nöfn.
Varstu rekinn?
- Nei.
Hvað gerðist? - Ég á að
segja til allra hinna,
biðjast afsökunar
og fá fyrirgefningu.
Hvað ætlarðu að gera?
Fjárinn, Neil...
Ég heiti Nuwanda.
Getum við talað saman?
Þetta var fyrsta kennslu-
stofan mín, vissirðu það?
Fyrsta kennaraborðið mitt.
- Ég vissi ekki að þú kenndir.
Móðurmál. Það var löngu
fyrir þína tíð.
Það var erfitt að hætta.
Ég hef heyrt um óhefðbundnar
kennsluaðferðir þínar.
Ég segi ekki að þær tengist
upphlaupi Daltons.
Varla þarf að segja þér að
drengir eru áhrifagjarnir.
Áminning þín hefur eflaust
gert sitt gagn.
Hvað var þetta í garðinum?
Þeir gengu um og klöppuðu.
Það var æfing til að sýna
hættuna við samræmingu.
Námsskráin hér er
í föstum skorðum.
Ef þú vanvirðir hana
gera þeir það líka.
Menntun felst í að læra
að hugsa sjálfstætt.
Á þeirra aldri?
Ég held nú síður!
Hefðin, John. Aginn.
Búðu þá undir háskólanám.
Hitt kemur af sjálfu sér.
Hann gekk bara um gólf.
Taktu við refsingunni.
Þetta var ekkert snjallræði
hjá þér. - Styðurðu Nolan?
Hvað um carpe diem
og að mergsjúga lífið?
Það má mergsjúga án þess
að beinin standi í manni.
Áræðni hefur sinn tíma og
varkárni hefur sinn tíma.
Sumt er ekki viðeigandi.
- Ég hélt að þér líkaði það.
Þar er ekki áræðni að láta
reka sig. Það er heimska.
Þú gætir misst af
gullnum tækifærum.
Svo sem hverjum?
- Svo sem tímum hjá mér.
Skilurðu það?
- Já, foringi.
Hugsaðu rökrétt.
Það á við um ykkur alla.
Símtal frá Guði.
Það hefði verið áræðni
að biðja skólann að borga.
Haltu áfram.
Ég finn enga spennu
eða áhuga fyrir verkinu.
Taktu í hönd hennar,
leiddu hana fram á sviðið...
Hvað er í kvöldmat?
- Spaghettí og bollur!
Geymið eitthvað handa mér.
- Víktu álfur, Óberon kemur!
Pabbi.
Leyfðu mér að útskýra...
- Enga óvirðingu við mig.
Nógu slæmt að þú sóir tímanum
í fráleitan leikaraskap
en þú fórst á bak við mig
af ásettu ráði.
Bjóstu við að sleppa með
þetta? Svaraðu mér!
Hver reri undir? Var það
nýi kennarinn, Keating?
Enginn. Ég vildi koma þér
á óvart með góðum einkunnum.
Hélstu að ég kæmist
ekki að þessu?
Frú Marks sagði að frænka
sín léki með syni mínum.
Ég sagði það misskilning.
Sonur minn léki ekki
Þú gerðir mig að lygara.
Á morgun ferðu og segist vera
hættur. - Ég get það ekki.
Ég leik aðalhlutverkið og
sýningin er annað kvöld.
Mér er sama þótt heimurinn
farist. Þú hættir að leika.
Er það skilið?
Er það skilið?!
- Já, herra.
Ég færði miklar fórnir
til að koma þér hingað.
Þú skalt ekki bregðast mér.
- Nei, herra.
Það er opið.
Hvað er að?
- Má ég tala við þig?
Sjálfsagt.
Fáðu þér sæti.
Viltu te?
- Já, takk.
Mjólk eða sykur?
- Nei.
Þú hefur lítið pláss.
- Það gerir munkaheitið.
Veraldlegir hlutir trufla
mann við kennsluna.
Hún er lagleg.
- Hún er líka í Lundúnum.
Það skapar vissa erfiðleika.
- Hvernig þolirðu þetta?
Þú getur farið hvert sem er.
Hvernig afberðu að vera hér?
Ég nýt þess að kenna og vil
hvergi annars staðar vera.
Hvað er að?
- Ég var að tala við pabba.
Hann þvingar mig til að
hætta í leikritinu.
Leiklistin er mér allt.
Hann veit það ekki.
- Ég skil hann vo sem.
Við erum ekki rík eins og
fjölskylda Charlies.
Hann stjórnar lífi mínu en
spyr ekki til hvers mig langi.
Hefurðu sagt föður þínum
að þú dáir leiklistina?
Ég get það ekki.
- Af hverju ekki?
Ég get ekki talað svona
við hann.
Þá ertu að leika gagnvart
honum... skyldurækinn son.
Kannski virðist það útilokað
en sýndu honum sjálfan þig.
Ég veit hvað hann segir.
Hann kallar þetta dynt
sem ég ætti að gleyma,
segir að þau treysti á mig
og að það sé mér fyrir bestu.
- Þú ert ekki þjónn þeirra.
Sannaðu að þetta sé ekki
dyntur... með ákafa þínum.
Ef hann trúir þér ekki þá
verðurðu bráðum lögráða.
En sýningin annað kvöld?
- Talaðu við hann áður.
Er engin auðveldari leið?
- Nei.
Ég er í gildru.
- Alls ekki.
Hvar er Chris Noel?
- Á herbergi 111.
Hvað ertu að gera hingað?
- Biðjast afsökunar.
Ég færi þér blóm...
og ljóð.
Ef Chet sér þig hér drepur
hann þig. - Sama er mér.
Ég elska þig.
- Þú ert galinn.
Ég veit að ég kom illa fram.
Taktu við þessu.
Nei... ég get það ekki.
Gleymdu þessu bara.
Ég trúi þessu ekki.
- Hlustaðu bara.
Áhimnum var sköpuð stúlka
að nafni Chris...
með hörund og hár
sem af gulli.
Himneskt væri
að snerta hana.
Lastu það fyrir hana?
- Hvað sagði hún?
Ekkert.
- Hvað meinarðu?
Ekkert...
en ég gerði það samt.
Hvað sagði hún?
Eitthvað hefur hún sagt.
Grípið daginn!
Talaðirðu við pabba þinn?
- Honum leist ekkert á
en hann leyfir mér að leika.
- Hann er í Chicago.
Ég held að hann leyfi mér
að leika áfram. - Er það?
Sagðirðu honum það
sem þú sagðir mér?
Hann var ekki ánægður, en...
hann verður að heiman.
Hann kemst ekki á sýninguna...
- En?
Ég fæ að leika.
Námið er aðalmálið.
Þakka þér fyrir.
Krúttið mitt.
- Ég er það...
Andartak...
- Þú ert svo sætur.
Hættu, ég er að laga þetta.
- Flýttu þér, Nuwanda.
Hann ætlaði að verða rauður.
- Hvað þýðir það?
Hver veit?
Þú þekkir Charlie.
Hvað þýðir að verða rauður?
Hvað þýðir þetta?
Þetta er indverskt tákn
um karlmennsku.
Það vekur með mér vissu um
að ég geri stelpur óðar.
Komdu, stelpurnar bíða.
Hvað ert þú að gera hér?
Haldið áfram, ég næ ykkur.
Þú mátt ekki vera hér.
Ef þú sést, verða vandræði.
Samt mátt þú gera mig
að athlægi í mínum skóla.
Það var ekki ætlunin.
- Þú gerðir það samt.
Chet heyrði um það og ég kom
til að vara þig við.
Þú verður að hætta þessu.
- Nei, ég elska þig.
Þú stagast á því.
Við þekkjumst varla.
Ertu að koma, Overstreet?
- Farið, ég geng.
Ef svo vildi til að mér
væri sama um þig...
kæmirðu ekki til að
vara mig við Chet.
Ég verð að fara, annars kem
ég of seint á sýninguna.
Ferðu með honum? - Á leik-
sýningu? Ertu að grínast?
Komdu þá með mér.
- Þú ert óþolandi.
Gefðu mér tækifæri. Ef þú
þolir mig ekki eftir kvöldið
skal ég halda mig fjarri.
Ég sver við framliðin skáld.
Ef þú vilt ekki vita af mér
dreg ég mig í hlé.
En ef Chet kæmist að því?
- Hann fær ekkert að vita.
Við sitjum aftast
og læðumst út í lokin.
Viltu þá lofa að ónáða
mig ekki oftar?
Ég sver við framliðin skáld.
- Hvað þýðir það?
Ég lofa því.
Þú ferð í taugarnar á mér.
Annaðhvort skjátlast mér
eða þú ert prakkarinn Hrói.
Laukrétt hja þér.
Ég næturröltarinn er.
Ég skemmti Óberon
og fæ hann til að brosa
þegar ég þykist meri
sem dýrkar folagosa.
Oft ég dylst við slúðurbarm
sem kvikindi með harm...
þegar hún drekkur
sopa fæ ég líka
því ölið lekur niður
svo ég fæ marga slíka.
Hann er góður leikari.
Stundum er ég hennar sæti
en skýst undan svo
verða mikil læti.
Allir hinir emja af kæti,
engjast og hlæja.
Það var mikil skemmtun.
- Óberon kemur, farðu frá.
Drottningin líka.
Illa líst mér á.
Leyfðu mér að liggja
þér við hlið.
Áþinni þúfu að hvíla
höfuðið.
Nei, Lísander, liggðu
ekki hér.
Um hvíldarstaðinn
neita verð ég þér.
Farðu lengra, frómi vinur kær.
Finndu hvílu þína nokkru fjær.
Sofðu rótt, minn vinur,
góða nótt.
Amen við því hlýt að segja.
Sé ástin feig ég vil deyja.
Neil, komdu á sviðið.
Hér er kórónan.
Geðjist ykkur illa að kynnast
álfunum, ber þess að minnast
að um hríð þið hafið sofið
höfgum blundi og saman ofið
myndir skugga og ljóss í laumi
líkt og einatt sést í draumi.
Sýnið vægð og síðar getur
sýning okkar tekist betur.
Svo sem ég er sjálfur Bokki
satt er það að vorum flokki
fyndist aflétt fargi þungu
fengjum við um snáksins tungu
hvergi grun. En bestu bætur
bjóðum við og góðar nætur.
Fyrir liðugt lófaklapp
læt ég koma verðugt happ.
Pabbi þinn er kominn.
Þú hefur hæfileika. Ég er
orðlaus. Þú verður að...
Komdu ekki nálægt syni mínum.
Hvað á þetta að þýða?
- Gerðu ekki illt verra.
Megum við ganga til baka?
Við reynum að skilja af hverju
þú óhlýðnast okkur.
Hver sem ástæðan er færðu ekki
að eyðileggja líf þitt.
Á morgun hættirðu í Welton
og ferð í herskóla.
Síðan ferðu í Harvard
og verður læknir.
Það tekur tíu ár.
Heila ævi!
Þú talar eins og það
sé fangelsisdómur.
Þú skilur þetta ekki.
Þú hefur tækifæri
sem mig dreymdi ekki um
og ég læt þig ekki sóa því.
Ég verð að segja hvað ég vil!
- Segðu mér hvað þú vilt.
Hvað er það?
Er það meiri leikaraskapur?
Gleymdu því bara.
Ekkert.
Ekkert?
Förum þá að hátta.
Ég lék vel.
Ég var góður.
Farðu að sofa.
Þetta verður allt í lagi.
Hvað var þetta?
Þetta hljóð?
- Hvaða hljóð?
Hvað heyrðirðu?
Hvað er að?
Hvað er þetta?
Hvað er að?
Ég gái út fyrir.
Neil! Guð minn góður!
Sonur minn!
Vesalings sonur minn!
Hann er heill, hann er heill!
- Hættu þessu!
Hvað viltu?
Hvað er að?
Neil er dáinn.
Þetta er svo fallegt.
Hann vildi ekki gera það.
- Þú veist það ekki.
Það var pabbi hans. Hann
vildi ekki yfirgefa okkur.
Pabbi hans gerði þetta!
Pabbi hans drap hann.
Látum hann vera.
Ég lagðist út til að lifa
af ákefð og mergsjúga lífið.
Til að uppræta allt það
sem var ekki líf
þegar ég dæi vildi ég
ekki uppgötva
að ég hefði aldrei lifað.
Dauði Neils Perry
er harmleikur.
Hann var góður nemandi
einn sá besti og við söknum hans.
Við höfum talað við
foreldra ykkar allra
og skýrt málið. Þeir eru
vitanlega áhyggjufullir.
Að ósk fjölskyldu Neils
fer fram ítarleg rannsókn.
Vænst er fullrar
samvinnu ykkar.
Sagðirðu Cameron frá
fundinum? - Tvisvar.
Þá er það búið.
Við verðum allir reknir.
Hvað meinarðu? - Cameron
kjaftar öllu í Nolan.
Öllu hverju? - Um félagið.
Hugsaðu um það.
Nolan og skólastjórnin láta
þetta ekki bara gleymast.
Skólum er lokað vegna svona
mála. Það þarf sökudólg.
Hvað er títt, strákar?
- Kjaftaðirðu frá?
Hvað meinarðu? - Þú sagðir
Nolan frá félaginu.
Ef þú veist það ekki gilda
vissar reglur hér.
Ef kennari spyr mann segir
maður satt eða verður rekinn.
Hann sveik okkur til að
bjarga sjálfum sér!
Snertu hann ekki.
Þá verðurðu rekinn.
Ég verð rekinn hvort sem er.
- Þú veist það ekki.
Það er rétt hjá honum.
- Ef þið eruð skynsamir
gerið þið eins og ég
og verið samvinnuþýðir.
Þeir vilja ekki jafna um
okkur. Við erum fórnarlömbin.
Við og Neil.
- Hverjum vilja þeir refsa?
Auðvitað Keating.
Foringjanum sjálfum.
Heldurðu að hann geti
skotið sér undan ábyrgð?
Segja þeir að Keating beri
ábyrgð á dauða Neils?
Hver annar, bjálfi? Varla
Perry eða skólastjórnin.
Keating leiddi okkur
út í þessa vitleysu.
Ef hann hefði ekki komið
væri Neil að lesa núna.
Það er ekki satt
og þú veist það!
Hann á enga sök.
Neil langaði að leika.
Haldið hvað sem þið viljið en
látum Keating taka skellinn.
Því skyldum við leggja
líf okkar í rúst?
Þarna tryggðirðu
brottrekstur þinn.
Ef þið hinir verðið skynsamir
farið þið að dæmi mínu.
Þeir vita hvort sem er allt.
Þið getið ekki bjargað Keating
en þið getið bjargað ykkur.
Farðu, ég er að lesa.
Hvað varð um Nuwanda?
- Hann var rekinn.
Hvað sagðirðu þeim?
- Ekkert sem þeir vissu ekki.
Sæll, sonur.
- Sæll, elskan.
Fáðu þér sæti.
Ég held að við vitum allt.
Viðurkennirðu að hafa verið
í þessu skáldafélagi?
Svaraðu, Todd.
- Já, herra.
Ég hef hér lýsingu á fundum
ykkar. Þar kemur fram
hvernig Keating hvatti ykkur
til að stofna félagið
og ástunda þar óábyrga
og óæskilega hegðan.
Þar er lýst hvernig Keating,
bæði í tímum og utan þeirra,
kynti undir löngun Neils
til að verða leikari,
þótt það stangaðist á
við fyrirmæli foreldra hans.
Misnotkun Keatings á stöðu
sinni leiddi til dauða Neils.
Lestu þetta vandlega.
Hafirðu ekkert við það
að athuga skrifarðu undir.
Hvað verður um Keating?
- Þetta nægir. Skrifaðu undir.
Gras er gramen eða herba.
Lapis er steinn.
Byggingin öll
er ödificum.
Setjist. Ég kenni ykkur
fram yfir próf.
Eftir fríið kemur
fastur kennari.
Hvar eruð þið staddir
í bók Pritchards?
Ég heyri ekki til þín.
- Í Pritchard-bókinni...?
Viltu upplýsa mig, Cameron?
Við gripum niður í hana,
lásum um rómantíska tímabilið
og bókmenntir fyrir
þrælastríðið.
Hvað um raunsæisskeiðið?
- Við slepptum því að mestu.
Byrjum þá að nýju.
Hvað er ljóðlist?
Ég þarf að sækja dótið mitt.
Á ég að koma eftir tíma?
Taktu það núna.
Flettið upp á bls. 21
í innganginum.
Lestu upphátt frábæran kafla
Pritchards um að skilja ljóð.
Síðan var rifin úr bókinni.
- Fáðu lánaða bók.
Hún er rifin úr þeim öllum.
- Hvað áttu við?
Við...
- Það skiptir engu.
Lestu.
Að skilja ljóð, eftir
dr. Evans Pritchard.
Til að skilja ljóð þarf að
kunna bragfræði til hlítar,
svo og líkingamálið.
Síðan spyr maður um tvennt:
Hvernig er efni ljóðsins
byggt upp?
Hversu mikilvægt er efnið?
Fyrri spurningin er um
uppbyggingu efnisins og sú
síðari um mikilvægi þess.
Þegar þeim er svarað
má meta gildi ljóðsins.
Sé uppbygging ljóðs
merkt á lárétt graf...
Þeir neyddu alla til að skrifa
undir! Þú verður að trúa mér.
Ég trúi þér.
- Farðu, Keating.
Hann átti enga sök.
- Sestu niður!
Ef einhver segir meira
er hann farinn úr skólanum.
Farðu, Keating.
Ég sagði þér að fara.
Ó, foringi, minn foringi.
- Sestu, Anderson.
Þú heyrðir til mín.
Sestu!
Foringi, minn foringi.
Ég aðvara ykkur...
Setjist...
Setjist allir.
- Ég vil að þið setjist.
Farðu, Keating...
Þakka ykkur fyrir, drengir.
Þakka ykkur fyrir.