Tip:
Highlight text to annotate it
X
Bóm batterí, fínt flotterí
og dirrindí í dag.
Lillivilli þrösturinn
tístir lítið lag.
Ljómandi liljur
sýna sinn lit.
Blómsturvellir
vakna til vits.
Það er komið
yndislegt vor.
Öggulitli Álfurinn
Íkornar og kornírar
syngja í kór.
Raula sitt vorlag
lausir við slór.
Vorið er vorlegasti
vorlagatíminn.
Þetta er yndislegt vor.
Í skóginum leikum við
með kaninku fjöld...
Því miður fáið þið ekki
að sjá þessa mynd.
Myndin sem þið sjáið
er einkar óþægileg.
Ef þið viljið sjá mynd
um hamingjusaman álf
eru ennþá laus sæti
í hinu lélega bíóinu.
Ef þið viljið sögu um klóka
og krúttlega munaðarleysingja,
dularfulla eldsvoða,
brjálaðar blóðsugur,
ítalskan mat
og leynireglur...
Verið þá kyrr meðan ég
leiði ykkur í gegnum
sögu Baudelaire-barnanna.
Ég heiti
Lemony Snicket
og það er mín sorglega skylda
að greina frá þessari sögu.
Fjóla Baudelaire
var sú elsta
og einn besti fjórtán ára
uppfinningamaður heims.
Þeir sem þekktu hana vissu
að hún hefði uppgötvað eitthvað
þegar hún batt
síða hárið sitt upp.
Í heimi gleymdra hluta
og efniviðs í rusli
fann Fjóla
alltaf eitthvað.
Hún breytti því í hvað sem er
við hvaða tilefni sem er.
Enginn var betur fallinn til að prófa
uppfinningarnar en bróðir hennar.
Kláus Baudelaire,
miðbarnið,
dýrkaði bækur.
Hann dýrkaði það
sem hann lærði af þeim.
Baudelaire-foreldrarnir áttu
gríðarstórt bókasafn á setrinu.
Herbergi með þúsundum bóka
um allt mögulegt.
Kláusi leið aldrei betur
en þegar hann eyddi heilum degi
í að sjúga í sig fróðleikinn.
Hann mundi allt
sem hann las.
SKRIÐKVIKINDI
UNDIRDJÚPANNA
Sunna, sú yngsta,
hafði áhuga á öðru.
Hún vildi bíta í allt og var
með fjórar beittar tennur.
Þeir voru fáir hlutirnir
sem hún vildi ekki bíta í.
Sunna var á þeim aldri
þegar allt hljómar eins og tómt bull.
Til dæmis:
Sem þýðir eflaust:
Sjáið dularfullu veruna
sem myndast í þokunni.
Eða kannski:
Hvers vegna er bankamaður
eins og herra Poe að vaða sandinn
til að finna okkur hérna á ströndinni?
Börnin góð...
Ég verð að segja ykkur
frá óheppilegu atviki.
Mig tekur það sárt.
Foreldrar ykkar létust í eldi
sem grandaði öllu setrinu.
Ef þið hafið misst einhvern
sem er ykkur kær
kannist þið við
þessa tilfinningu.
En ef ekki...
Þá getið þið ekki
ímyndað ykkur hana.
Enginn vissi hvað
olli eldsvoðanum.
Við félagarnir höfum rannsakað
málið eftir bestu getu.
Við komumst að því að eldurinn
kom úr mikilli fjarlægð
með ljósbroti
og samleitni ljóss.
Á örfáum augnablikum
varð setrið alelda.
Upptök eldsins voru
ekki það eina dularfulla
því börnin fundu nú
ýmsar nýjar ráðgátur.
Hver fjölskylda á leyndarmál.
Dyr sem aldrei voru opnaðar.
En nú sá Kláus...
hvernig lítil uppgötvun gat
fyllt höfuð hans spurningum.
Hvers vegna var sjónauki
falinn í skrifborði föður hans?
Gætu fleiri leyndarmál um líf
foreldra þeirra komið í ljós?
Hann óttaðist að hann gæti
aldrei fundið svörin.
Svo skyndilega...
urðu Baudelaire-börnin
Baudelaire-munaðarleysingjarnir.
Ég reyndi að vara
ykkur við þessu.
Nú getið það farið úr bíóinu,
flugvélinni eða stofunni.
Hvar svo sem þessi mynd er sýnd.
Það er ekki um seinan að sjá
myndina um káta álfinn.
Já, fylgið mér.
Sem forstjóri Prett-almennra
og fjárhaldsmaður foreldra ykkar
verð ég að geyma auðæfin
þar til þið verðið fjárráða
og því farið þið í fóstur
til nánasta ættingja ykkar.
Nú farið þið til hins
elskulega Ólafs greifa
sem á heima hér í borginni
og mjög nálægt ykkur.
"Nánasti ættingi"
á ekki við um vegalengd.
Við þekkjum engan Ólaf greifa.
Jú, vitaskuld. Hann er fjarskyldur
frændi frænda í fjórða ættlið.
Einhver hefur týnt heila.
Hann er leikari.
Er það ekki spennandi?
Þið eruð heppin.
Slíkt örlæti er sjaldgæft
hjá fólki í hans starfi.
Þá erum við komin
að nýja heimilinu ykkar.
Er þetta ekki indælt?
Halló.
Þið hljótið að vera
Baudelaire-börnin.
Slysið var skelfilegt
en það er gaman að fá ykkur.
Velkomin. Ég er Strauss
hæstaréttardómari.
Ég er Fjóla og þetta
eru Kláus og Sunna.
Poe, Prett-almennum.
Hvað segir þú gott?
-Allt það besta.
Húsið þitt er svo fallegt.
-Þakka þér fyrir.
Þið megið koma í heimsókn
hvenær sem ykkur sýnist.
Heimsókn? -Býrð þú
ekki með Ólafi greifa?
Bý ég með...
Ólafi greifa? Nei.
Nei, alls ekki.
Við erum nágrannar.
Við skulum sofa úti.
Skakk í bæinn.
Við höfum ekki allan daginn.
Drífið ykkur inn.
Jæja...
Halló, halló, halló.
Ég er hinn elskulegi
Ólafur greifi.
Velkomin á mitt
hupplega heimili.
Megið þið finna huggun
í hlýlegum kviði...
þess dúnmjúka skúfs.
Eða eins og Forn-Grikkir
hefðu eflaust sagt...
Munaðarlausius...
Heimilus... Og eitthvað meira.
Tónlistin hækkar
hægt og rólega.
Ég enda á hægri fæti
með glæsibrag.
Ekki það sem ég ætlaði mér
en þið skiljið hugmyndina.
Mín kæra...
FJÓLA, KLÁUS, EITTHVAÐ
Fjóla.
Minn er heiðurinn.
Komdu sæll.
Þetta hlýtur
að vera Kláus.
Hinn ungi Kláus.
Vinstri hliðin
er mun betri.
Og...
Hvað er nú þetta?
Ég heiti Sunna.
Fyrirgefðu, ég skil
ekki apamál.
Banani.
Ég er ekki api.
Sunna er systir okkar.
Þið eruð svo hnuggin.
Hvers vegna eruð þið döpur?
Foreldrar okkar létust.
Já, auðvitað.
Það er voðalegt.
Ég skal reyna þetta
einu sinni enn.
Komdu með línuna aftur
meðan hún er fersk í huganum.
Foreldrar okkar...
létust?
Þvílíkur blábjáni.
Herra Poe.
Ég mun ala upp
þessa munaðarleysingja
eins og ég vildi
virkilega gera það.
Þú kallar þetta
fórn og byrði
en það er ekki rétt.
Þú ættir að skammast þín.
Hugmyndin ein.
Hvar skrifa ég undir til að fá pening...
Ég meina börnin.
Þú færð forræði yfir þeim
eftir vitnaleiðslur á fimmtudaginn.
Hvað á ég að gera
við þau í millitíðinni?
Hvað áttu við?
Ég á við...
Ferðu í líkamsrækt?
Þú ert í fínu formi.
Það er best að fara
aftur í bankann.
Má ekki bjóða þér
aðeins í glas?
Viltu púrtvín
eða skyndikaffi?
Ég ætti að geta...
-Seinna þá.
Þið hringið ef...
-Það er allt í lagi.
Ef þið viljið spyrja...
Ég veit að lítilfjörleg
heimkynni mín
eru ekkert á við
Baudelaire-setrið
en bráðlega fæ ég
slatta af peningum
og ég held
að þetta verði
ansi fallegt þegar ég
hef gengið frá því máli.
Eigum við ekki
að skoða grenið?
Þetta er stofan.
Þetta er eldhúsið.
Ég veit hvað þið eruð að hugsa.
Hér vantar alla
ást og umhyggju.
Vonandi fenguð þið sprautur við
mænusótt, taugaveiki og malaríu.
Þetta er skemmti-
eða leikherbergið.
Við gerum fljótlega við þakið.
Ertu nokkuð lofthrædd?
Hugsið ykkur.
Lofthræddur api.
Hér er leikhúsið mitt.
Þessa leið.
Hvað er þarna uppi?
Turninn.
Þangað megið þið
aldrei fara.
Ekki undir neinum
kringumstæðum.
Hér getið þið sofið
ef tími gefst. Góða nótt.
En sólin er enn á lofti.
-En sólin er enn á lofti.
Kannski tókuð þið
ekki eftir því
en fyrstu kynni eru
oft ekki áreiðanleg.
Kláusi líkaði ekki við Sunnu
þegar hún var nýfædd
en þau urðu bestu vinir
þegar hún var sex vikna.
Þau voru tímum saman
að kasta og grípa.
En hvað Ólaf
greifa varðar...
Munaðarleysingjar.
Þá höfðu þau
rétt fyrir sér.
Á hverjum morgni skipaði
Ólafur greifi börnunum
að vinna ýmisleg
skelfileg húsverk.
Að því loknu fór hann
í dularfullu kytruna sína.
Þótt ástandið virtist óheppilegt
versnaði það.
Ég vaknaði
í ísbaði í Baja
og sá að stúlkurnar höfðu
stolið nýranu úr mér.
Nei!
Hugsið ykkur
hvað mér brá.
Munaðarleysingjar, þetta
er leikhópurinn minn.
Leikhópur, munaðarleysingjar.
-Þau virðast ekki rík.
Ljótt og lítið fólk.
Hvers vegna eruð þið ekki
að elda dinner handa okkur?
Dinner?
Það er franska orðið
yfir kvöldmat.
Það stendur aftan á.
Snúðu listanum við.
Nr. 172: Dýrindismáltíð.
-Við borðum klukkan átta.
Við viljum fá þögn
á meðan við æfum.
Við höfum aldrei eldað.
Klukkan er hálfátta.
-Klukkan átta.
Þau fá pasta.
Við skulum byrja á því
að velja í hlutverk.
Jæja...
Hver getur leikið...
myndarlegasta
greifa í heimi?
Viltu gera það, herra?
Gott og vel.
Puttanesca-pasta, sem þýðir
"ekkert hráefni" á ítölsku.
Þetta er frábært.
Hjálpaðu okkur, Sunna.
Ég redda því.
Okkur vantar pott.
-Enginn pottur.
Og sigti.
-Ekkert sigti.
Þakka þér fyrir.
Mín var ánægjan.
Og sósupott.
Þetta kalla ég
"Rafmagnsstólinn".
Þú þarft kannski
að auka kraftinn.
Er einhver þarna?
Sigti. Frábært.
Ertu búin að finna
pottinn, Sunna?
Hér er hann.
Þetta er ekki pottur.
Þetta er hrákadallur.
Hrákadallur?
Áttu við...
Þvoum hann tvisvar.
Jæja?
Þetta er mjög gott.
Klukkan er orðin.
Við skulum hverfa
aftur í fornöld
þegar risaeðlurnar
réðu ríkjum á jörðinni.
Baudelaire-munaðarleysingjar.
Komið að upplýsingaborðinu.
Hvað viltu?
Það er kominn matur.
Puttanesca.
Hvað kallaðir þú mig?
Þetta er pasta.
Puttanesca-pasta.
Hvar er steikin?
Steikin?
Já, nautasteikin.
Það er sænska orðið
yfir steikt nautakjöt.
Þú sagðist aldrei
vilja nautasteik.
Heimurinn er fullur
af munaðarleysingjum
sem vilja synda
yfir teiknibóluhaf
til þess eins að standa
í skugga afreka minna.
En mér er alveg
sama um þau öll.
Ég kaus að opna
hjarta mitt
fyrir þessum tveimur
fallegu börnum
og viðbjóðslega
prímatanum þeirra.
Það eina sem ég vil er að þið
gerið allt sem mér dettur í hug
á meðan ég sólunda
auðæfum foreldra ykkar.
Nei.
-Þú litli...
Láttu hann vera, páfagaukafés.
Ég bít þig ofar.
Ekki stríða mér.
Þú ert klikkaður.
Nú kenni ég ykkur
að sýna virðingu.
Slepptu henni.
Þú ert ófreskja.
Þið sáuð það öll.
Drengurinn datt.
Þú færð ekki krónu fyrr
en Fjóla verður átján ára.
Ekki það?
Segir hver?
-Þannig eru lögin. Flettu því upp.
Nú hringjum við
í herra Poe.
Er það já?
Þið valdið mér
miklum vonbrigðum.
Hvar vorum við?
Ertu ómeiddur?
-Nei.
Hvað ertu að gera?
Ég er að fara.
-Hvert?
Heim.
Nú er þetta heimilið okkar.
Þetta er ekki heimili.
Heimili er þar sem foreldrar
koma manni í háttinn.
Þeir kenna manni
að hjóla
og verða klökkir
fyrsta skóladaginn.
Þetta er ekki
heimilið mitt.
Hvernig gátu þau
gert okkur þetta?
Þetta er vont fólk.
Ég var að tala
um mömmu og pabba.
Þú hugsar það líka.
Hvernig gátu þau þetta?
Þau gengu aldrei frá okkar málum.
Kannski gerðu þau
ráð fyrir þessu.
Það er greinilegt.
Manstu þegar þau
fóru til Evrópu?
Við töldum þau hafa stungið af
því þau skrifuðu aldrei.
En bréfið frá þeim
týndist bara í pósti.
Okkur leið illa vegna
allra ljótu hugsananna.
Þetta er alveg eins.
Það er ekki satt.
-Hvers vegna ekki?
Því þau eru ekki í Evrópu
og þau koma aldrei aftur.
Verður eitthvað eins
og heimilið okkar?
Griðastaður.
Það er lítið skjól
í háskalegum heimi.
Eins og vin í eyðimörk
eða eyja á úfnum sjó.
Börnin nutu kvöldsins
á griðastaðnum sínum.
Ég sé það.
En í hjörtum sínum vissu þau
af erfiðleikunum sem biðu.
Það var harður heimur sem hægt
er að lýsa með tveimur orðum.
Forræði samþykkt.
Forræðisskírteini
Þakka þér fyrir, herra.
Ánægjuleg viðskipti.
Börnin góð, ég var að fara
yfir ástandið okkar
og ég veit að ég hef verið
frekar fráhverfur ykkur.
Það er langt orð
sem þýðir...
Að þú sért durtur?
Nei, strangur
en sanngjarn.
Nú erum við orðin fjölskylda
og ég skal bæta fyrir það.
Ég skal vera
fullkominn pabbi.
Nú veit ég.
Fáum okkur gotterí.
Gos, gos og banani.
Bíttu í mig.
Skilið.
BENSÍNSJOPPAN SÍÐASTI SÉNS
Fjóla.
Hvað varð um læsinguna?
LÖG UM FORRÆÐI
OG ERFÐARÉTT
Halló. Ég er
í saklausri bílferð í sveitinni
með börnunum mínum
sem ég elska.
Er þessi klukka rétt?
Hvað er þetta?
Þetta er lestaráætlun.
Kíví og melóna.
Uppáhaldið mitt.
Drífum okkur.
Hann tók lyklana.
-Prófaðu allt.
Íkornar og kornírar syngja í kór...
Ólafur greifi?
Þetta er Poe.
Ég hringi vegna spurningar
þinnar um erfðaréttinn.
Guði sé lof, herra Poe.
-Hver er þetta?
Fjóla. Við erum
í bílnum hans.
Halló, Fjóla.
Hvar er Ólafur?
Hann er ekki hérna.
-Ert þú að keyra?
Bíllinn er á lestarteinum
og lestin er að koma.
Því miður heyri ég ekki neitt.
Ég er við hliðina á lest.
Lestin klessir á okkur.
Ég heyri ekki neitt
vegna lestarinnar.
Ég hringi í þig þegar
ég kem aftur í bankann.
Þú last bók um lestir.
Hvað getum við gert?
LESTIR OG EIMREIÐAR
SKIPTISPORABÚNAÐUR
Skiptisporin.
Þarna.
Það er of langt í burtu.
Við hljótum að geta
togað í þetta.
Það er ekkert þarna.
-Það er alltaf eitthvað.
Sunna, bíttu hausinn
af þessum álfi.
Mín er ánægjan.
Fljót, reynum aftur.
Ég næ þessu.
Ég vil ekki ýta
á eftir þér...
Glæsilegt skot.
-Takk, togaðu nú.
MYNDIR MÁNAÐARINS
LON CHANEY
Herra Poe,
getum við ekki rætt þetta eins og menn?
Því miður, Ólafur greifi.
Góðir foreldrar leyfa ekki börnum
á þessum aldri að keyra.
Hann reyndi að drepa okkur.
-Við skulum ekki ýkja þetta.
Bíllinn var ekki í gír.
Má ég aðeins ræða
við börnin í einrúmi?
Bless, krakkar.
Þetta var gaman.
Ég næ ykkur,
hvert sem þið farið
og hvað sem þið gerið.
Þið eruð dauðans matur.
Taktu þau, herra Poe.
Áður en ég missi
stjórn á mér.
Að sigrast á þessum
hæfileikalausa óþokka
gæti virst hefðbundið
fyrir þessa krakka.
En þau nutu sigursins
á leið að nýja heimilinu.
Þau vissu ekki
hvað beið þeirra
en þó reyndu þau
að vera bjartsýn
um að næsti forráðamaður
yrði betri en sá fyrri.
Eða að hann reyndi ekki
að láta lest kremja þau.
Veistu hvernig
vísindamaður hann er?
Ég var að sjá um ykkar mál
og hafði ekki tíma til að blaðra.
-Halló.
Jesús minn eini.
Þú hlýtur að vera Fjóla.
Manstu eftir mér?
Líklega ekki því þú varst svo ung.
Ég hef aldrei hitt Kláus.
Hvað segir þú gott?
Þú ert sterkur eins og
kyrkislanga frá Burma.
Og Sunna litla.
Þú ert alveg eins og móðir þín.
Þakka þér fyrir, herra Poe.
Nú skal ég taka við þeim.
Kannski ætti ég að fylgja þeim inn.
-Já, endilega.
Þú getur hjálpað við að plokka
bandormana úr slímslöngunni.
Þið munið að ef þið
þurfið að ná í mig
getið þið haft samband
gegnum síma eða símbréf.
Vertu sæll.
Þarna náðum við að losna við hann.
Komið inn, tíminn er naumur
og við verðum að pakka niður.
Pakka niður?
Sagðir þú pakka niður?
Já, við verðum að pakka
öllum tækjunum niður.
Svo verðum við líka
að taka föt með okkur.
Svo merkjum við alla
snákana sem við tö***.
Tö*** hvert?
Sagði ég ekki að við værum
á leið til Perú? -Nei.
Við förum til Perú á morgun.
Er það ekki spennandi?
Fylgið mér
á skriðdýrasafnið.
Velkomin á þetta
fábrotna heimili.
Vitið þið eitthvað
um snáka?
Aðeins það sem ég hef
lesið í bó***.
Nei, ekki mikið.
Hér er eitt og annað sem hefur
aldrei verið skráð í bók.
Nú geng ég frá þeim stóra
og kynni ykkur fyrir vinum mínum.
Hérna...
Þetta er tvíhöfða kóbraslangan.
-Þú ert klókur.
Er það hann eða hún?
Ég hef ekki hugmynd.
Það er ókurteisi að spyrja.
Þarna er þríeygða
kartan frá Tíbet.
Hún er endalaust
að kyrja Om-Ribbit.
Nú verðið þið að sjá
nýjustu uppgötvun mína.
Fann hann í Tansaníu.
Þetta er einstakur banvænn höggormur.
Aðeins við Gústaf, aðstoðar-
maður minn höfum séð hann.
Afsakið. Borðinn
festist í ritvélinni.
Ég þarf aðeins
að laga þetta.
Svona.
Jæja...
Hvar var ég?
Alveg rétt, árás
banvæna höggormsins.
Engar áhyggjur.
Þetta er allt í lagi.
Hann getur ekki
skaðað ykkur.
Gat banvænn höggormur
ekki skaðað hana?
Alls ekki.
Hann er ljúflingur.
Eitt besta og vinalegasta
dýrið í öllu dýraríkinu.
Þetta er rangnefni.
Ég kalla hann þetta til
að stríða oflátungunum
í skriðdýrasamtökunum.
Hvers vegna förum við
til Perú, Monty frændi?
Í morgun hugsaði ég
hvert við gætum öll farið.
Mér datt Perú í hug.
Þar eru snákar.
Hvers vegna verðum við
að fara eitthvað?
Vissir þú að snákar óttast
þig meira en þú óttast þá?
Fáir vita það.
Þegar sná*** er ógnað
leita þeir skjóls
sem er hljóðlátt,
öruggt og afskekkt.
Þeir finna sér griðastað
þar sem þeir eru óhultir.
Þess vegna Perú.
Ég sá svona
sjónauka hjá...
Við höfum nægan tíma
til að spjalla saman.
Nú vantar mig
uppfinningamann,
bókaorm
og bítara.
Getið þið hjálpað mér?
Tennurnar mínar eru
til þjónustu reiðubúnar.
Hæst á Hálendinu
í Tay-árfarvegi
reið George Campbell út
á sólskinsdegi.
Með söðul og beisli
hann arkaði af stað.
Heim kom svo klárinn
en hans var saknað.
Hvað sagði ég
um þetta, Petúnía?
Hún heldur
að ég sé tré.
Ég kannast við þetta lag.
Foreldrar okkar sungu það.
Auðvitað. Ég söng þetta
líka fyrir börnin mín.
Áttir þú börn?
-Vitaskuld.
Og eiginkonu og heimili.
Svo kom eldsvoðinn.
Eldsvoði?
Ég þekki betur en aðrir
hvernig ykkur líður.
En þetta verður
allt í lagi.
Við verðum á meðal fólks
sem skilur okkur.
Fólks sem kann að meta einstök börn
sem geta lesið, fundið upp hluti
og bitið.
Hvers vegna gerir þú
þetta fyrir okkur?
Er það ekki verk
fjölskyldunnar?
Því fóru Baudelaire-
börnin til Perú
og skemmtu sér vel með nýja
og góða forráðamanni sínum.
Endir.
Ég vildi að ég
gæti skrifað þetta.
Það væri svo ljúft
ef sagan endaði hérna.
En það er ekki mitt verk
að búa til góð endalok.
Ég á að segja rétt
frá atburðunum
í lífi hinna óheppnu
Baudelaire-barna.
Þótt það sé sárt
verð ég að játa að vandræðin
voru rétt að byrja.
Þau byrjuðu
með tveimur hljómum.
Halló.
Ég er að leita að doktor
Montgomery Montgomery.
Ég heiti Stefanó
og er ítalskur maður.
Ég kom til að aðstoða hann
eins vel og ég get.
Auk þess á ég að hjálpa honum
og fylgjast vel með.
Þú ert Ólafur greifi.
Hvernig getur þú
sagt svona lagað?
Ég hef aldrei hitt
þennan Ólaf greifa
og ef ég hefði hitt hann
væri hann eflaust
allt öðruvísi en ég.
Þú ert Ólafur og við
hleypum þér ekki inn.
Þið ættuð að endurskoða
þessa tilgátu ykkar.
Þess vegna ættuð þið aldrei
að hlaupa með hnífa.
Það var vel mælt,
herra Stefanó.
Þú komst að mér
að kenna þeim.
Þakka þér fyrir að koma
með svo stuttum fyrirvara.
Það var ekkert.
Gústaf hringdi og sagðist vera
veikur fyrir klukkustund.
Hann gæfi hvað sem er
til að vera hérna núna.
Guði sé lof
að þú varst laus.
Ef ég má vera smeðjulegur,
þá er ég mikill aðdáandi.
Þú hefur haft mikil áhrif
á rannsóknir mínar
í sædýrasafninu
í Monterey,
þar sem ég
rannsaka sæsnáka.
Það eru virkilega hviklynd kvikindi.
-Ættum við...
Ég hef verið
bitinn 43 eða 700 sinnum.
Einkum í andlitið. Mikið af þessu
er gert af lýtalæknum.
Þeir stóðu sig mjög vel
þótt yfirvaraskeggið sé skakkt.
Ekki trúir þú þessu?
Gætu börnin hjálpað mér
með farangurinn minn?
Taugakerfið í mér
er lamað vinstra megin.
Að sjálfsögðu.
-Monty frændi...
Svona nú.
Við skulum ekki vera dónaleg við
gestinn. Áfram nú.
Hvað er hann að bralla?
-Ég veit það ekki.
Slíkir þorparar koma aldrei
til sögunnar á góðum tíma.
En Ólafur birtist
þegar börnin voru að komast
að leyndarmálum Montys
og Kláus þoldi það ekki.
Hlustaðu á mig, Fjóla.
Pabbi átti alveg eins
sjónauka og Monty.
Það er bara tilviljun.
Nei, það eru
ástæður fyrir öllu.
Börnin hjálpa okkur mikið
með rannsóknirnar í Perú.
Hefur þú reynslu
af börnum?
Börn eru furðuleg
og framandi fyrir mér.
Ég var aldrei barn.
Ég veit að þau eru mikilvægur
hluti af vistkerfinu.
Við náum ekki að tala við Monty
og verðum að senda skilaboð.
Ég sé um það.
Ég var að gefa
múrenuálnum
og auðvitað varð ég
of góður með mig.
Það þarf ekki meira
en eitt skipti.
Aðeins einu sinni.
Ég bauð honum síld
með munninum á mér.
Menn frá Lifandi-vísindum
tóku myndir af öllu saman.
Margir vita þetta
ekki um múrenuna
en flestir halda að svona
áll sé ekki ýkja sterkur.
Vissulega hlýtur hann
að hafa sinn styrk
en hvernig togaði hann
heilt andlit niður í helli?
Til að gera langa sögu stutta: Ég fékk
kafaraveiki og fór í lýtaaðgerð.
En mér skilst að Perú
sé virkilega fallegt land.
Strendurnar og fólkið.
Þægileg lög um forræði.
SVIKARI.
Þægileg lög um forræði?
Sagði ég það?
Bölvað taugaeitrið.
Þú ert fæddur
sögumaður, Stefanó.
Ekki satt, krakkar?
Værir þú til í að mjólka
Petúníu fyrir mig?
Mjólka Petúníu?
Nú, sjáðu til...
Gæti ég ekki...
Ekkert mál.
Ég skal gera það.
Ég var kallaður Dónald
gamli í mjólkurbúinu
því ég mjólkaði
allan daginn.
En það er erfitt að finna
litlu júgrin á þeim.
Þú skalt taka hana
og byrja fjörið án mín.
Ég verð að athuga hvort ég
hafi gleymt mjaltavélinni.
Ég prófa þetta.
Er hann enn að horfa?
Já.
Ekki horfa á mig. Þú skalt
þykjast tala við Kláus.
Ég fékk skilaboðin
en ég vissi þetta.
Var það? -Já.
Múrenan étur ekki síld.
Hún er of sölt.
Sáuð þið hann athuga pokann
með öllu snákaeitrinu mínu?
Það er rétt hjá ykkur.
Stefanó er svikari.
Já.
Hann er frá Skriðdýrafélaginu
og vill stela höggorminum.
Nei, Monty frændi...
Er allt búið?
Ég hlakkaði
til þess að mjólka hana.
Er ekki kominn
háttatími, krakkar?
Ekki spurning.
Við verðum
að vakna snemma á morgun.
Farið að lúra.
Góða nótt.
Ef þið verðið
óróleg í nótt
er ég í næsta herbergi
og ég sef ekki fast.
Reyndar sef ég varla.
Ertu með gangaleyfi?
Ég hélt ekki.
Ég mun sakna þín
svo mikið, Petúnía.
Þú ert góð stelpa,
er það ekki?
Svo góð stelpa.
Já, það ertu.
Já, það ertu.
Andlát ástvinar
er alltaf undarlegt.
Monty frændi?
Það er eins og að ganga
upp tröppur í myrkri
og halda að það sé
eitt þrep eftir.
Fóturinn stígur
á loftið
og skyndilega finnur maður
fyrir skuggalegri undrun.
Monty frændi?
Börnin syrgðu ekki
aðeins frænda sinn
heldur einnig vonina
um að finna heimili.
Með illsku hins
grimma leikara
var sú von að hverfa
hægt og rólega.
Mér finnst ég bera ábyrgð
á þessum harmleik.
Ég hefði átt
að vara hann við
því banvæni höggormurinn
er hættulegasta dýr jarðar.
Ég ætti að vita það.
Ég uppgötvaði hann.
Hvað áttu við?
-Lögregluþjónn?
Búrið er opið, snákurinn
er horfinn og gaurinn dauður.
Hver vakti mig klukkan níu
vegna svo auðvelds máls?
Það er ekki spurning.
Þetta er höggormsbit.
Það er greinilegt.
Þakka þér fyrir.
Banvæni höggormurinn
gat ekki drepið hann.
Hann er eitt ljúfasta
og vinalegasta dýr jarðar.
Má ég sleppa
pappírsvinnunni?
Það er fyrir bestu.
Börnin hafa þolað meira en nóg.
Er ekki slæm hugmynd
að breyta áætlunum þeirra?
Við ætluðum að fara til Perú á morgun
og fáum miðana ekki endurgreidda.
Nei!
-Hvað segir þú?
Það gæti verið
þeim fyrir bestu.
Fyrir bestu. Þakka þér fyrir.
Ég sé um þetta.
Eftir að hafa
talað við vitnin
hef ég komist að þessu
um ráðagerð barnsins.
Hin hugrakka Sunna
hóf leikinn hérna
og fór með miklu öryggi
að banvæna höggorminum.
Þetta er Ólafur greifi
og læknirinn er vinur hans.
Hann reyndi að myrða
okkur með lest.
Hvar ætti hann að fá lest?
-Hvar gæti ég fengið lest?
Hættið þessu rausi.
Herra Stefanó er ekki
líkur Ólafi greifa.
Um hvaða fallega Ólaf
eru allir að tala?
Ólafur greifi var sá sem gat
ekki séð nógu vel um börnin.
Hvað með húðflúrið á honum?
Ólafur er með auga á ökklanum.
Allt fyrir börnin.
Þarna sjáið þið það.
Allt tandurhreint.
Hann er leikari og hefur
sett farða yfir þetta.
Læknir, hjálpaðu mér
að fylgja þeim að bílnum.
Nei, herra Poe.
-Nei, herra Poe.
Vitnin voru öll
sammála um eitt.
Hljóðið sem þau heyrðu
var svo óvænt og undarlegt
að það ásækir þau
enn þann daginn í dag.
Skrambinn, þetta var
svo sniðug persóna.
Lillivilli þrösturinn tístir lítið lag.
Trúið mér,
lögreglan er
að leita að herra Stefanó.
Augabrúnalausu smettinu
og óhúðflúraða ökklanum.
Ítalski ógnvaldurinn.
Þótt þau væru enn
með grunlausum manni
fögnuðu börnin því að hafa
komið upp um Ólaf greifa
meðan þau fóru yfir
jökulkalt Sorgarfljótið.
En Kláus hugsaði ekki
mikið um yfirborð hlutanna.
Hann vissi að eitthvað
lægi undir ferðalaginu
þótt einu vísbendingarnar væru sjónauki,
vitneskjan um annan eldsvoða
og tvö orð á litlum miða.
Jósefína frænka.
Aldrei heyrt um hana.
DAMÓKLESARHÖFN
Er ekki skrýtið að ættingjar
okkar séu ekki skyldir okkur?
Jósefína frænka?
Baudelaire-börnin,
eruð þetta þið?
-Já.
Það er gott.
Komið inn
áður en fellibylurinn Hermann
skellur á.
Mikið ertu orðin stór, Fjóla.
-Halló.
Komið inn, fljótt.
Hvað?
-Hvað er að?
Ekki svona fljótt.
Þið gætuð dottið um mottuna
og misst höfuðið.
Verið því fljót
en ekki of fljót.
Afsakið hvað það
er kalt hérna.
Stundum verður svo kalt
að ég þoli það ekki.
Á ég að hækka á ofninum,
Jósefína frænka?
Ég kveiki aldrei á ofnum
því þeir gætu sprungið.
Þið megið alls ekki nota
hurðarhúnana í húsinu.
Þrýstið á hurðirnar
og þá opnast dyrnar.
Hvers vegna?
Hurðarhúnarnir gætu
brotnað í milljón búta
og einn þeirra gæti
lent í auganu á mér.
Hún hefur heimsótt
Klikkaðabæ.
Delmó er ekki orð.
Við verðum að kenna
henni að tala rétt.
Er málfræði ekki það besta?
Ekki spurning.
Hún er bæjarstjóri Klikkaðabæjar.
Stórkostlegt.
Heit súpa.
Reyndar er þetta
köld gúrkusúpa.
Ég elda aldrei
heitan mat.
Ég óttast að það gæti
kviknað í eldavélinni.
Hvar er bróðir þinn?
-Í eldhúsinu.
Kláus? Hvað ertu að gera?
-Sækja munnþurrkur.
Munnþurrkur eru hérna.
Ekki standa við ísskápinn.
Hann kremur þig ef hann fellur.
Allt í lagi.
Vill einhver
skoða ljósmyndir?
Ekki skera ykkur.
Er þetta lke?
Var hann ekki
myndarlegur?
Þú hefur gert
ýmislegt, Jósefína.
Varstu ljónatemjari?
Ég var ævintýragjörn
þegar lke var á lífi.
Monty frændi?
Þekktir þú hann?
Nei, þetta er ekki
góð mynd af mér.
Eru þetta ekki foreldrar okkar?
Var þetta einhvers konar klúbbur?
Hvers vegna eruð þið
öll með sjónauka?
Þetta er ekki
góð mynd af mér.
Lést lke í eldsvoða?
Nei, alls ekki,
kjáninn minn.
Blóðsugur átu hann.
Ég skal sýna ykkur.
Passið ykkur, þið lamist
ef þið verðið undir ljósakrónunni.
Við lke rannsökuðum
allt Sorgarfljótið,
allt frá Andstyggðarhöfn
og að Þykkhelli
sem er þarna.
Blóðsugurnar gerðu árás
nálægt þessum steini.
Blóðsugur Sorgarfljótsins hafa
sex beittar tennur
og gott nef.
Þær eru blindar en finna lykt
af mat á manni langar leiðir.
Ef þær finna matarlykt
birtist blóðsuguger.
Ég sagði honum að bíða í klukku-
stund áður en hann færi þangað.
En...
Hann beið aðeins
í 45 mínútur. Og...
Afsakið, börnin góð.
Kláus. Þetta er einkasvæði.
Þetta var herbergi lkes.
Guð minn góður, hvað
ég hata þennan stað.
Hefur þér aldrei
dottið í hug að flytja?
Kannski líður þér betur ef þú
flytur frá Sorgarfljótinu.
Ég gæti aldrei...
Ég gæti aldrei
selt þetta hús.
Ég er dauðhrædd
við fasteignasala.
Það er til
tvenns konar ótti.
Rökréttur
og órökréttur.
Að óttast fasteignasala
er órökréttur ótti.
Er þetta slæmur tími?
Við verðum að koma
henni út úr húsinu.
Passið ykkur á lárperunum.
Steinninn festist oft í hálsi.
Þessi vagn gæti losnað
og keyrt yfir okkur.
Það er allt í lagi,
Jósefína frænka.
Skoppandi Drottinn
í Jehóvabró***.
Er þetta svartidauði?
Nei, þetta var
mér að kenna.
Fyrirgefðu hvernig ég
rakst á systur þína.
Jósefína, þetta er...
-Þið eruð glæsilegar.
Sérstaklega þú.
Jósefína frænka...
Leyfðu mér að kynna mig.
-Kláus og ég getum kynnt hann.
Segðu "við Kláus".
Það skiptir ekki máli.
-Skiptir ekki máli?
Ertu að djóka?
Kannski er þetta bara
þvaður í gömlum sjómanni
en málfræðin er mikilvægari
en nokkuð annað í heiminum.
Er það?
Hún er á þörfinni.
Hún er potturinn og pannan.
Höfuðatriðið.
Án góðrar málfræði
færi allt keflið
öfugt yfir snúðinn.
Þú kannt heldur betur
að beita orðatiltækjum.
Ég get líka sveigt þau
fram og til baka.
En það er auðvitað
allt í þínum höndum.
Hrappur kafteinn.
Til þjónustu reiðubúinn.
Hann er að ljúga.
Þetta er Ólafur greifi.
Hræðilegi maðurinn sem þið
vöruðuð mig við? Hvar?
Fyrir framan þig.
-Hvar er hann?
Fyrir aftan Hrapp
kaftein? -Nei.
Ég tek í lurginn á honum
og læt hann kenna á því.
Hrappur kafteinn
er Ólafur greifi.
Ég nenni þessu
ekki aftur.
Börn náttúrunnar...
Hvað ertu að gera
við aumingja manninn?
Ég biðst afsökunar.
Þetta verður sárt
í fyrramálið.
Þetta skiptir
ekki máli, góða.
Hann er nýskriðinn
úr barnafötunum.
Ég hef lent í þessu áður. Eftir að
blóðsugur Sorgar- fljótsins
átu af mér fótinn.
Hvers vegna beið ég ekki
í klukkustund fyrir sundið?
Hví ekki? Ó mig auman, hví ekki?
Þær átu líka manninn minn.
-Ég trúi þér ekki.
Það er alveg satt.
Þessar árans blóðsugur
dæmdu mig til eilífs hopps.
Reyndar fæ ég alltaf
bestu bílastæðin
en hver elskar einfættan mann
með andlit eins og hænurass?
Ég er einmana eins og
sílamávur á steini.
Hrappur kafteinn.
Vilt þú snæða kvöldverð
með okkur í kvöld?
Nei.
-Nei.
Ég veit það nú ekki.
Ég gæti rispað gólfið
með þessum trépinna.
Þá leggjum við bara
dagblöð yfir það.
Börnin ætla að elda
Puttanesca-pasta.
Einmitt það sem ég borðaði
áður en ég missti fótinn.
Jesús minn,
ég ætla að fara
heim með Hrapp kaftein.
Kaupið hráefni í eitthvað
annað en Puttanesca-pasta.
En... -Það er ekki
setning, Kláus.
Jósefína frænka.
Þið eruð ekki
búin að borga.
Börn í dag.
VEIT EINHVER
HVAR ÞÚ ERT?
Jósefína frænka?
Ertu hérna?
-Jósa frænka?
Ertu hérna?
Jósefína frænka?
Æ, nei.
Það er um seinan.
Við komum of seint.
Hvað stendur þarna?
Þetta er
sjálfsmorðsbréf.
Fjóla, Kláus og Sunna.
Þegar þið lesið þetta verð ég látin.
Hjartað er kalt sem íþ
og lífið er óbyrilegt.
Íþ og óbyrilegt?
-Haltu áfram.
Þið vitið ekki hvernig
það er að vera ekja.
Ekkja er skrifað með tveimur k-um.
-Skiptir ekki máli. Haltu áfram.
Eða hvers vegna ég frem
sjálfshíg.
Ekki víg?
Auðvitað er erfitt
að skrifa svona bréf.
Hún lifði fyrir málfræði.
Hvers vegna gerir hún mistök?
Þú gætir gert mistök ef þú
hefðir sjálfsvíg í hyggju.
Þetta er fyrir bestu.
Mín hinsta ósk er að Hrappur
kafteinn fái forræði yfir ykkur
en hann er "helljar"
heiðvirður maður.
Þetta er hans ráðabrugg.
Hann lét hana skrifa þetta
og henti henni síðan út.
DULMÁL Í SEINNI
HEIMSSTYRJÖLDINNI
Þetta er dulmál,
ekki sjálfsmorðsbréf.
Þetta á að vera
ís en ekki íþ.
Hérna ruglast y og æ.
ÞYKK...
ÞYKKHELLIR
Alla leið að Þykkhelli
sem er þarna.
Hún er ekki dáin.
Hún er að fela sig.
Þykkhellir?
Sunna.
ELDUR
Hann rannsakaði
eldsvoða.
Forðum okkur, Kláus.
Farðu frá ísskápnum.
-Hvað segirðu?
Hann kremur þig
ef hann fellur.
Ég trúi því ekki.
Er þessu lokið?
Fjóla, þú ættir
að binda upp hárið.
Ertu með einhverjar
hugmyndir, Fjóla?
Réttu mér slökkvitækið.
Hvers vegna?
Því við verðum
að færa akkerið.
Hvað áttu við?
-Hjálpaðu mér.
Brjótum bitann á þremur.
Brjótum við hann?
Hann heldur okkur uppi.
-Nákvæmlega.
Bastu hárið nógu fast?
-Á þremur.
Einn.
Tveir.
Þrír.
Bíddu.
Bíddu.
Bíddu.
Haltu þér, Sunna.
Núna.
Hvað gerum við nú?
Hún er á lífi.
Tölum við lögregluna.
Nei. -Hvað þá?
Það hlustar enginn á okkur.
Ekkert þeirra gerir það.
Ólafur gefst aldrei upp.
Finnum Jósefínu sjálf.
Sælir, krakkaormar. Ég er Hrappur
kafteinn, nýi forráðamaðurinn ykkar.
Verið kyrr þarna
og við komum hingað.
Hefur þú lesið
bækur um siglingar?
Kláus hafði lesið 15 bækur um siglingar
og tvær um veðurfræði.
En það er eitt
að kunna hlutina
og annað
að framkvæma þá.
Ekkert gat undirbúið þau
fyrir ferðina að Þykkhelli
á þessu reiða
og skapilla vatni.
En þegar storminn
og öldurnar lægði
voru Baudelaire-börnin
ánægð með frammistöðuna.
Þau fundu fyrir gleði
í þessu gæfusnauða lífi.
TIL SÖLU
Þeim tókst það.
Ef verndari þeirra
gat ekki bjargað þeim
urðu þau að bjarga
verndara sínum.
Jósefína frænka?
Jósefína frænka?
Ertu hérna?
Jósefína frænka?
Börnin mín.
Ykkur tókst að ráða
dulmálið í miðanum.
Þú ert óhult.
Þetta var hræðilegt.
Ólafur greifi lét
mig skrifa þetta
og það var hryllingur
að gera þessar villur.
Komuð þið með mat?
-Mat?
Við lentum í miklu óveðri.
Hvernig eigum við að lifa
í þessum helli án matar?
Lifa í hellinum?
Þú verður að koma
aftur með okkur.
Þú gafst okkur til Hrapps
en getur sannað svikin.
Það er of hættulegt.
Mér þykir það leitt.
Þú hefur forræði yfir okkur
og átt að passa okkur.
Ég vil ekki tala um þetta.
Þú veist að þessi
hellir er til sölu.
Hvað með það?
Bráðum kemur fólk
að skoða hann.
Þar á meðal verða
fasteignasalar.
Jósefína frænka...
Hvað þýðir þetta?
Hvar fannstu þetta?
-Í herbergi lkes.
Eldsvoðarnir.
Hvers vegna var hann
að rannsaka eldsvoða?
Við gerðum það öll.
Monty frændi, lke og...
Foreldrar okkar.
Þau leiddu hópinn.
Börnin góð...
Í þessum heimi er til
bæði gott og vont fólk.
Þeir sem kveikja elda
og þeir sem slökkva þá.
Hver gerir þetta?
-Er það Ólafur?
Ég hef sagt of mikið.
Vitneskjan fór illa með foreldra ykkar.
Foreldra okkar?
Hvað sögðu þau?
Við áttum ekki
að yfirgefa hellinn.
Við getum snúið við. Ég ætti
að ráða við fasteignasalana.
Jósefína frænka.
Hvað sögðu foreldrar okkar?
Við munum deyja.
Hvað segirðu?
Blóðsugurnar.
Eins gott að ekkert okkar
hefur borðað nýlega.
Það er ekki rétt.
Jósefína frænka.
Það er sprunga
á bátnum.
Hvað gerum við nú?
Þær eru að éta bátinn.
Við erum að sökkva.
Róðu, Kláus.
-Við erum dauðadæmd.
Þetta hjálpar ekki til,
Jósefína frænka.
Þarna er bátur.
Við erum hérna.
En þótt blóðsugurnar
geti verið hræðilegar
var nokkuð enn verra
á leið gegnum þokuna.
Halló, halló, halló.
Ég saknaði ykkar.
Þið virðist vera
hjálparþurfi.
Þú þarft hjálp þegar við komum
heim og Jósefína segir til þín.
Ég fer í fangelsi og þið
verðið öll hamingjusöm.
Þið eyðið tíma í uppfinningar,
lestur og að brýna apatennur.
Hugrekki og göfuglyndi
sigrar að lokum.
Þessi grimmi heimur
verður kátur og ljúfur
og allir dansa og syngja
eins og öggulitlir álfar.
Hamingjuríkur endir.
Höfðuð þið slíkt í huga?
Ég held að enginn
trúi dauðri konu.
Þú snertir hana ekki.
Hún segir sannleikann.
Ég segi ekki orð.
Ekki kasta mér fyrir blóðsugurnar. Þú
mátt hirða peningana og börnin.
Gerðu það.
Velkomin um borð.
Vandræðaböggull.
Ég fer héðan, lita hárið
á mér og skipti um nafn.
Hvað með okkur? -Þögn á meðan
þeir fullorðnu tala saman.
Kannski þarf ég
ekki að drepa þig.
Eftir brelluna
við gluggann
yrði ekki auðvelt
að treysta þér.
En...
Ég gæti sýnt miskunn.
Er ekki.
Hvað segirðu?
Þú sagðir að það yrði
erfitt að treysta mér
en ættir að segja
að það væri erfitt.
Þakka þér fyrir
að leiðrétta mig.
Það var lítið.
Nei, Jósefína frænka.
Þú mátt ekki...
Stökktu.
Þið vitið hvað
gerist næst.
Jósefína frænka.
Við gerðum allt
sem við gátum.
Ekki segja orð.
Krakkar mínir.
Eruð þið þarna?
-Herra Poe, við erum...
Að drukkna.
Ég bjargaði stráknum
frá blóðsugunum.
Aftur í djúpið,
djöfullegu puttar.
Þið étið ekki höfuð
þessa drengs í dag.
Ólafur greifi? Hvað
ert þú að gera hérna?
Herra Poe.
Hvað ert þú
að gera hérna, Ólafur?
Ég veit að ég hefði
ekki átt að koma.
En ég varð að koma þegar ég
frétti að þau væru í háska.
Jafnvel þótt ég geti
ekki séð um þau.
Ég hafði ranga skoðun
á þér, Ólafur greifi.
Nei.
-Nei.
Nei.
Þú hefur sannað að þú ert
mjög hæfur forráðamaður.
Það væri ábyrgðarleysi að gefa
þér ekki fullt forræði á ný.
Án þín væru...
-Ekki segja það.
Ég þoli ekki þá hugsun
að missa gullmolana mína.
Jafnvel þessi gríðarlegi arfur myndi
minna mig stöðugt á sorg mína.
Hafðu engar
áhyggjur af því.
Þú erfir ekki neitt þótt
eitthvað komi fyrir þau.
Hvað áttu við?
Nema þið tengdust gegnum
ættir eða hjónaband.
Virkilega?
Herra Poe...
Sagði ég þér frá nýja leikritinu okkar?
Ólafur greifi.
Brúðkaupið mikla eftir Ófeig Larfa.
Gagnrýnandi.
Gagnrýnandi.
Herðasláin, herra.
-Ekki reyna að smjaðra.
Hvað er hann að bauka?
Hvaða leikrit er þetta?
Þetta er bara skálkaskjól
því ef tveir aðilar giftast
geta þeir fengið alla
peninga hvors annars.
Þetta er leikrit. Við getum
ekki gift okkur í leikriti.
Ekki það?
Launráðamenn.
Sesar verður að deyja.
Giftingin er aðeins lögleg
ef dómari sér um hana.
Það stendur hérna.
Strauss dómari, ertu tilbúin
í fyrsta hlutverkið þitt?
Takk.
Mikið ert þú
falleg, Fjóla.
Þú ert brúður og ég dómari
en hvar er brúðguminn?
Þú skilur þetta ekki.
Leikritið er raunverulegt.
Já.
Það verður að vera ekta.
Þess vegna ert þú með okkur.
Alla hina leikarana skorti
allt...
Hvert er orðið?
Hár? -Hendur?
Allan trúverðugleika.
Mundu nú...
Þetta verður að vera
alveg eins og ekta brúðkaup.
Hér eru umboðsmenn að leita
að leikkonu á þínum aldri.
Allt hvílir á þessu.
Hvers vegna sagðir þú það?
Guð minn góður.
-Í förðun með hana.
Njóttu vel og mundu
að nýta stressið.
Þetta er rugl.
Fjóla er fjórtán
ára og má ekki gifta sig.
Jú, ef forráðamaður leyfir það
og hver er hann?
Það er ég.
Flettu því upp,
bókaormur.
Þú játast mér og skrifar
undir hjúskaparvottorð
og þá verður þú
mín yndislega brúður.
Þú getur eldað, tekið til,
skrapað líkþorn af mér
og klippt þykku, gulu
táneglurnar á mér.
Hjónaband er erfitt og maður
verður að leggja hart að sér.
Ég játast þér aldrei.
Þú gerir það
þegar þú hefur
litið þangað upp.
Slepptu henni.
-Mín er ánægjan. Sleppið henni.
Nei. -Augnablik.
Ef þú segir ekki já eða ef
eitthvað truflar sýninguna
segi ég aðeins
eitt orð í þetta
og niður kemur barnið
með vöggu og allt. Klang.
Hvernig gætir þú það?
Hún er bara smábarn.
Fjóla mín.
Þú ert fjórtán ára.
Þú ættir að vita að þú færð
ekki allt sem þú vilt.
Viltu hamingju
og þak yfir höfuðið?
Þitt eigið heimili
og allt það kjaftæði?
Hvað með það
sem ég vil?
Ég vil auðæfin ykkar
og að lögreglan hætti
að rannsaka mín mál.
Þú hjálpar mér að fá
það sem ég vil.
Í kvöld.
Áhorfendur bíða.
Dömur og herrar. Klappið
saman höndum eða kró***
fyrir brúðkaupinu mikla.
Þú mátt þetta ekki.
Ég verð að gera það.
Nei, mundu að það er
alltaf eitthvað.
Nei, ekki núna.
En...
-Inn með þig, úlfaldi.
Farðu, Kláus.
Farðu.
Reyndu að drífa þig,
hnúðalúðinn þinn.
Ekkert í veröldinni heldur
greifanum frá ástmey sinni.
Ekkert í veröldinni.
Ekki neitt.
Yndislegur dagur
fyrir brúðkaup.
Aðeins ef myndarlegi greifinn
gæti fundið brúði sína.
Hann er svo vel hærður
og svo hugrakkur.
Enginn jafnast
á við greifann.
Hvað gæti Fjóla gert?
Hann hefur tafist
í hetjulegum bardaga.
Það er alltaf eitthvað.
Það er alltaf eitthvað.
Sköllóttur og þögull biðill
hefur stolið hjarta brúðarinnar.
Því miður er brúðguminn
ekki herramaður
og alls ekki jafn
myndarlegur og greifinn.
Aðeins ef þau gætu
fengið kraftaverk.
Svo hugrakki greifinn
gæti komið og bjargað...
Þetta verður svo sannarlega
ekki mikið brúðkaup.
En dokið við.
Hvað er þetta?
Þetta er greifinn
á lítilli flugvél.
Ég vissi ekki að þetta
væri svona dýrt leikrit.
Já, ég er kominn til þess
að kvænast brúði minni.
Ég hef komið þér
á óvart, herra.
Varúð: Næsta atriði
er frekar gróft.
Snáfaðu, kóninn þinn.
Hárlausa lubbamenni.
Hafðu þetta og þetta.
Gæti ég fengið
smá slaka?
Byrjum brúðkaupið.
Ekki horfa niður.
Ekki horfa niður.
Vilt þú, Ólafur greifi,
taka þér þessa stúlku
sem eiginkonu,
gegnum súrt og sætt þar til
dauðinn aðskilur ykkur?
Þar til dauðinn...
Svo sannarlega.
Vilt þú, Fjóla Baudelaire
taka þér Ólaf greifa
sem eiginmann þinn,
gegnum súrt og sætt þar til
dauðinn aðskilur ykkur?
Strauss dómari...
Já.
Hún á ekki skilið
að eiga hann. -Nei.
Varstu að hugsa það?
-Ég er sammála þér.
Þá er eitt eftir.
Nú þarf hamingjusama parið
að skrifa undir sáttmála
og þá verður hjónabandið...
Bæði opinbert...
og löglegt.
Hvar er lykillinn
að lásnum, Sunna?
Augað.
Hægri hönd, takk.
Börnin góð. Ég verð
því miður að segja ykkur
frá óheppilegu atviki.
Foreldrar ykkar létust í eldi
sem grandaði öllu setrinu.
Þetta gerist ekki
svo auðveldlega.
Drífðu þig.
Fyrir aftan þig.
Sjáðu hvað ég gerði
við fallega heimilið þitt.
Klárum dæmið.
Stjóri?
Hvað viltu? Ég er
frekar upptekinn.
Það kom upp vandamál.
-Hvar ertu?
Líttu upp.
Blessaður.
Þannig lýkur leikritinu.
Ólafur ætlaði að drepa Sunnu
ef ég giftist honum ekki.
Bull og vitleysa.
Nei, hlustaðu á mig.
Hann kvæntist mér til þess
að fá Baudelaire-auðæfin.
Reyndar er það satt.
Við Fjóla erum í raun
hamingjusamlega gift.
Eins og þið sjáið
giftumst við með löglegri
og vel sóttri athöfn
með hjálp ekta dómara.
Guð minn góður.
Hvað hef ég gert?
Fyrirgefðu.
Ég vissi þetta ekki.
Fyrst á dagskrá:
Ég læt tvo aðila
ættleiða hina ormana
og sendi þau
þvert um jörðina.
Börnin eru óþolandi
þegar þau eru saman.
Þú ert andstyggilegur.
Handtaktu hann.
Fyrir hvað?
Fyrir að vera gráðugt skrímsli.
-Áfram nú.
Er ég skrímsli?
Er ég skrímsli?
Þið eruð skrímslin.
Þú getur það.
Börnin vöruðu ykkur við
en þið hlustuðuð ekki.
Ekkert ykkar
hlustar á börnin.
Áfram nú. -Þykist þið
öll vera saklaus?
Þið eruð samsek.
Þetta skjal staðfestir
að ég er moldríkur.
Áfram nú.
Þið getið ekkert
gert við því.
Var þetta of grimmilegt?
Gefðu mér smá gagnrýni.
Hjónabandið er erfitt.
Meðan ég man, þá ertu
ömurlegur leikari.
Svona nú...
erum nú skynsöm.
Ef þið gerið eitthvað við mig
eruð þið ekkert betri en ég.
Auk þess er það
mjög slæmt fordæmi.
Sekur.
Til allrar hamingju
var Ólafur handtekinn
fyrir of marga glæpi
til að telja upp.
Dómarinn ákvað
að fyrir lífstíðardóminn
yrði Ólafur að þola allt
sem hann gerði við börnin.
Burt með ykkur.
Æ, nei.
Baudelaire-börnin
sigruðu að lokum.
Þau komu upp um grimman
og hæfileikalausan brennuvarg
og leystu ráðgátuna
um Baudelaire-eldsvoðann.
Aðeins ef réttlætið
næði fram að ganga.
Ólafur hvarf þegar kviðdómur
jafningja dró dóminn til baka.
Baudelaire-börnin vissu
ekki hvað beið þeirra.
Eitt vissu þau þegar þau
stigu upp í bíl herra Poes.
Þau héldu áfram.
Engar áhyggjur.
Lögreglan nær Ólafi greifa
eflaust mjög bráðlega.
Nú getum við gleymt
þeim skelfilega manni.
Áður en við förum
getum við stoppað
á einum stað.
Fjóla, Kláus og Sunna.
Þetta er til okkar.
Sjáið alla stimplana.
Það hefur farið til Englands,
Rómar, Kenýu og Íslands.
Ég veit ekki einu sinni hvaðan þessir
eru. -Frá hverjum er það?
Herra og frú Baudelaire
Mömmu og pabba.
Þetta er bréfið.
Bréfið sem kom aldrei.
Kæru börn, við höfum saknað
ykkar gríðarlega mikið.
Við urðum því miður
að lengja dvöl okkar.
Einn daginn, þegar
þið eruð orðin eldri,
kynnist þið vinum okkar
og öllum háskaförunum.
Oft virðist heimurinn
grimmur og ískyggilegur.
En trúið því að í honum er
meira af því góða en því vonda.
Þið verðið aðeins
að leita nógu vel.
Það sem virðist vera
fjöldi óheppilegra atvika
gætu verið fyrstu spor
mikils ferðalags.
Vonandi komum við fljótt
heim til ykkar.
Ef bréfið kemur áður megið
þið vita að við elskum ykkur.
Við erum stolt af því
að vita að hvað sem gerist,
hugsið þið um hvert annað
af góðmennsku og hugrekki.
Eins og þið hafið
ávallt gert.
Munið eitt, kæru börn,
og gleymið því aldrei.
Sama hvar þið eruð. Munið
að meðan þið standið saman
eigið þið fjölskyldu
og heimili.
Ástarkveðja,
foreldrar ykkar.
Það er hægt að gefa börnum
ábyrgð á marga vegu.
Ein lítið þekkt
og furðuleg aðferð
er að gefa
þeim sjónauka.
Kæri lesandi, margir þekkja
hvorki eymdina né sorgina.
Þeir leita huggunar
í gleðirí*** myndum
um tístandi fugla
og flissandi álfa.
Aðrir vita að alltaf
má leysa ráðgátur.
Þeir leita huggunar með því
að skrá mikilvæga atburði.
En þessi saga fjallar
ekki um slíkt fólk.
Þessi saga fjallar
um Baudelaire-fjölskylduna.
Það er fólk sem veit
að það er alltaf eitthvað.
Eitthvað að uppgötva
og eitthvað að lesa.
Eitthvað að bíta í
og eitthvað að gera
til að mynda griðastað,
sama hversu smár hann er.
Það gleður mig að segja
að Baudelaire-börnin
voru svo heppin
að eiga hvert annað.
Endir